Opgelet: deze voorstelling is afgelast om de verspreiding van het nieuwe coronavirus tegen te gaan.  Mensen met een lichamelijke beperking worden meestal eerder geassocieerd met stilstand dan met beweging. In Every Body Electric weerlegt Doris Uhlich die gedachte met vitaliteit en extase. Welke extra mogelijkheden tonen zich wanneer rolstoelen, protheses en krukken geen obstakels vormen maar net krachtige verlengstukken van het lichaam? Verwacht een boeiende dialoog tussen mens en machine, waarbij uiterst persoonlijke dansstijlen variëren van explosief tot zacht-poëtisch.

Mette Ingvartsen creëert een universum waarin mensen, technologie en organische materie een abstract geheel in beweging vormen. Geïnspireerd door de manier waarop het digitale onze zintuigen prikkelt, zoekt de voorstelling naar een poëzie van plasticiteit, abstractie en verbeelding. Via licht, schaduw en reflectie openen de negen dansers een betoverend landschap waarin je als toeschouwer mag binnenstappen.

Deze gecureerde Beckett-avond brengt een verrassende mix aan vormen samen: een monoloog door Johan Leysen; een videolezing door filosoof en wiskundige Jean Paul Van Bendegem; én een performatieve scenografie die een mogelijk landschap voor een Beckett-tekst suggereert. Met dit parcours verkent Kris Verdonck zijn met Beckett gedeelde fascinatie voor technologie, en de toenemende strijd tussen mens en machine.

Tijdens een meditatieve huilmarathon van bijna een uur, bevragen twee futuristische vrouwelijke personages de mechanismen die van persoonlijke emoties een politiek fenomeen maken. In een choreografie met video en grote vellen papier – tegelijk betogingsborden en drogende was – worden hun tranen van zwakte een daad van politieke kracht.

Opgelet: deze voorstelling is afgelast om de verspreiding van het nieuwe coronavirus tegen te gaan.  In het eerste deel van Suite n° 4 overlappen herkenbare en anonieme stemmen elkaar alsof ze uit verschillende akoestische ruimtes komen. In het tweede deel worden de stemmen vergezeld door acht muzikanten van Ictus. Het collectief Encyclopédie de la parole brengt een voorstelling over afwezigheid, zoals een opera zonder zangers of een theater zonder acteurs. Gedurende 150 minuten klinken duizend concrete situaties in meer dan 30 talen.

Voor zijn lecture-performance Move 37 verdiept Thomas Ryckewaert zich in artificiële intelligentie en kosmologie. Samen met kosmoloog Thomas Hertog (KU Leuven) zoekt hij naar manieren om het radicaal vreemde bloot te leggen. We stoten op de grenzen van onze kennis bij het horen van ­Hertogs kosmologische inzichten en dat is een bevreemdende maar ook nederige ervaring.

Wat is de impact van verregaande digitalisering op ons leven? Op welke manier verandert het de manier waarop we denken, voelen, spreken of liefhebben? Maak kennis met Bartlebabe, creatuur van Anna Franziska Jäger en Nathan Ooms, figuur tussen mens en algoritme. Ze laat een massa online content los op de analoge realiteit van het theater, tot die dusdanig verstoord wordt en een monsterlijk gelaat krijgt.

De performance How not to be understood?  benadert kunst als een geest. Een geest die mensen omringt, beïnvloedt en op onvoorspelbare wijze aan hen verschijnt. Via videofragmenten, een stuk stof en zijn eigen lichaam, weet Marcos Simões je mee te nemen doorheen een spirituele aaneenschakeling van rituelen. Maak je klaar voor deze ontmoeting met kunst als onvormelijk wezen: een proces dat het onzichtbare aan het zichtbare verbindt, het eindige aan het oneindige, de ene aan de many.