Vera Tussing nodigt het strijkkwartet Quatuor MP4 en vier dansers uit op scène voor een speelse ontmoeting tussen beweging en geluid. Op het punt waar de banen van dans en muziek elkaar kruisen, word je uitgenodigd om binnen te treden in de caleidoscopische partituur. Geef een hand of arm!
deufert&plischke komen naar Brussel om drie weken lang ‘brieven aan de dans’ te verzamelen. Als afsluiter van het project nodigen ze je ten dans op een heus Bal Populaire. De verzameling aan favoriete dansbewegingen vormt het materiaal voor een vrolijk feest. Er is live muziek, iedereen danst mee, en tussendoor hoor én zie je de beste ‘Letters to Dance’.
‘De dood verdient onze aandacht, niet onze angst. Met dit werk hoop ik een ruimte te creëren waarin we met elkaar kunnen kijken naar situaties waarin mensen samen sterven.' Neem deel aan deze fysiek uitgevoerde gedachteoefening: met respect voor de veelal waargebeurde situaties waarop de scenes zijn geïnspireerd, worden menselijke verbintenissen ontrafeld en blootgelegd.
Met In Many Hands zoekt Kaaitheater artist-in-residence Kate McIntosh het tactiele op. Ze nodigt je uit om te testen en aan te raken, maar ook om te luisteren en te ruiken. Samen met andere bezoekers ga je – zonder te spreken – aan het experimenteren met materialen in een reeks zintuiglijke ‘situaties’. In Many Hands is deels laboratorium, deels expeditie, deels meditatie: volg je neus en je nieuwsgierigheid!
Met zijn Precarious Pavilions reist Kaaitheater artist-in-residence Michiel Vandevelde langs vier steden. In elke stad bouwt hij met een andere artiest aan een paviljoen, telkens rond de vraag: ‘Hoe gaan we om met ruimte en architectuur in deze onstabiele wereld?’. Voor zijn tweede paviljoen in Brussel landt choreograaf Michiel Vandevelde samen met het collectief 431 op het Muntplein.
De live video-installatie Instant Fiction filmt alledaagse situaties op publieke plekken, volgens de principes van een bewakingssysteem. Alleen krijgen deze beelden nu real-time ondertiteling, die afkomstig is uit de scripts van een breed scala aan films. De hedendaagse realiteit transformeert zo tot een set met onwetende acteurs.
Een dag voor de gemeenteraadsverkiezingen loopt een stoet in het wit geklede mensen doorheen Brussel. Ze dragen witte borden, zonder slogans. De Amerikaanse choreografe Anna Halprin creëerde Blank Placard Dance in 1967 als protest tegen de Vietnamoorlog. Anne Collod recreëert deze performance met Brusselse deelnemers.
The Monastery landt voor de vierde keer in de Kaaistudio’s, om met een laatste rituele dag het RE:RITE-seizoen af te sluiten. Stap voor één ritueel of een hele dag binnen bij deze experimentele spirituele stadsgemeenschap, en word je bewust van je hele zijn en van wat je omringt. De rituelen van dit afsluitmoment draaien rond ‘Buying Time’: hoe kunnen we op een andere manier omgaan met de tijd en met onze perceptie van de publieke ruimte.
In een prikkelend theatraal spel zoek je als publiek de grenzen op van het voorstelbare, voorbij wat waar, goed, of politiek correct is. Kunnen de meest vrolijke, vreemde, onwaarschijnlijke en wilde fantasieën een invloed hebben op de wereld die we samen delen? De inzet van het spel: tijd en ruimte maken voor onze eigen verbeelding.
Stap binnen in dit even speels als onderzoekend maatschappelijk laboratorium. STRANGER is een levensgroot bordspel dat peilt naar eerste indrukken. Kun je met anderen delen wat je denkt bij het zien van een onbekend gezicht?
The Monastery, spirituele gemeenschap in Brussel, keert tijdens WoWmen! terug naar de Kaaistudio’s – ondertussen een vertrouwde uitvalsbasis – voor een speciale tweedaagse passage. Deze keer combineert A-LIFE het vieren van de lente met de queerness of practice tijdens een experimentele happening voor vrouwen, mannen én zij die die opdeling al lang achter zich hebben gelaten. Verwacht je aan een kloosterdag in stilte – met de occasionele rave – waarin je de esthetiek van de monnik deconstrueert en verdiept.
Elastic Habitat is een immersieve installatie – een soort speeltuin zeg maar – die je uitnodigt textiele sculpturen te onderzoeken, aan te raken of zelfs te dragen. Je kruipt letterlijk in de huid van een denkbeeldig lichaam en krijgt zo de tijd om op een onbevangen, zintuigelijke, intuïtieve manier je eigen identiteit te onderzoeken.
Benoît Lachambre verzoekt ons opnieuw naar onze zintuigen te luisteren en het bewustzijn van je lichaam écht te ervaren. Grenzen tussen dans en beweging vervagen langzaam wanneer een blik, een beweging, een aanraking van iemand uit het publiek blijft resoneren in de choreografie.
The Monastery landt voor de tweede keer in de Kaaistudio’s met A-LIFE, een rituele dag gekleurd volgens het ritme van de seizoenen. Dit keer begeleiden de stadsmonniken je met de overgang van herfst naar winter.
Wat gebeurt er precies wanneer we in slaap vallen? Wat betekent het om als toeschouwer in een theaterzaal te kijken naar het in slaap vallen van anderen, om getuige te zijn van die zo intieme handeling? The Guardians of Sleep is een collectieve poging tot terugtrekking in een wereld die altijd ‘aan’ lijkt te staan – waar de uitknop eenvoudigweg niet lijkt te bestaan.
