Simple as ABC #7: DE STEM VAN VINGERS

Ten tijde van de Chinese Qin-dynastie werden vingerafdrukken voor het eerst ingezet om inbrekers te identificeren en om documenten te ondertekenen. 2000 jaar later zouden de Europeanen van vingerafdrukken een technologie voor massacontrole maken. Zo experimenteerden Britse koloniale ambtenaren, na het neerslaan van de Indiase Onafhankelijkheidsoorlog in 1857, met het gebruik van vingerafdrukken om zo hun administratieve greep snel en simpel te verstevigen.  

In een werkdocument uit 2015 riep de Europese Commissie dan weer op tot de detentie van zowel mensen die asiel aanvragen, als mensen die de EU-grenzen overschrijden zonder officiële toestemming, als zij die weigeren vingerafdrukken te laten nemen. Er wordt gesproken over dwang om de vingerafdrukken te verkrijgen en verwezen naar mensen die verplicht zijn hun vingerafdrukken af te staan als ‘datasubjecten’, dragers van leesbare informatie. 

Samen met journalist Said Reza Adib schrijft Thomas Bellinck een tekst op basis van hun gezamenlijk onderzoek naar grensregimes. Vertrekkend vanuit de piepkleine, aangeboren groeven op hun eigen vingertoppen zoomen ze uit. Naar een wereld waarin lijnpatronen op een vingertop laptops ontgrendelen. Waarin overheden dat lijnenspel opvorderen als meetinstrument om te bepalen wie welk grondgebied mag betreden. Een wereld waarin je vingerafdruk bepaalt of de grenzen voor jou openen of net gesloten blijven.  

• Thomas Bellinck is een Brusselse kunstenaar wiens documentaire praktijk zich vertakt in theater, installatiekunst, TV, ... Hij is vooral bekend om zijn werk over door de staat gesanctioneerd geweld, geheugenpolitiek en mobiliteitsongelijkheid. De stem van de vingers is de zevende etappe in Simple as ABC, een voortdurend groeiende reeks waarin Bellinck het apparaat van het EU im/mobiliteitsregime onder de loep neemt. 

• Said Reza Adib is een journalist gevestigd in Finland. Reza trainde eerst bij het Iraanse nieuwsagentschap en volgde verschillende TV en radio documentaire cursussen in Afghanistan. Tussen 2003 en 2009 werkte hij als journalist en onderwerpschrijver voor een een aantal Afghaanse en Iraanse kranten en tijdschriften. De afgelopen jaren heeft Reza gewerkt als freelance fotograaf en onafhankelijk documentairemaker in Griekenland en Finland, waar hij de situatie in verschillende kampen en opvangcentra documenteerde. 

‘Ik wil niet met je praten, maar ik wil wel dat je luistert.’ Als publiek voel je je net zo. En dat is oké. Een voorstelling van ­Thomas Bellinck bekijk je niet voor je plezier, maar uit morele plicht. – De Standaard