Deux Voix

In Deux voix (Twee stemmen in de Franse versie) gebruikt Jeroen Willems teksten van de Italiaanse schrijver en filmregisseur Pier Paolo Pasolini om hedendaagse leiders te portretteren: staatslieden, topambtenaren, intellectuelen, managers, criminelen en industriëlen die als een adderkluwen de maatschappij in hun greep houden en het onderscheid tussen het publieke en het private belang aan het oog weten te onttrekken. Tussen Pasolini's personages liet zich zonder moeite Cor Herkströter voegen, die zijn mening geeft over morele dilemma’s en de sociale verantwoordelijkheid van multinationals. De tekst van dit personage is afkomstig uit toespraken en artikelen van deze voormalige president- directeur van Shell International. Geregisseerd door Johan Simons. Grote prijs van het Theaterfestival 1997.

Jeroen Willems over Twee stemmen:

"Het mooie is dat het stuk telkens nieuwe verbindingen met de actualiteit aangaat. En zolang dat nog gebeurt, is het de moeite waard om de voorstelling te spelen. Toen ik Twee stemmen bijvoorbeeld in Londen speelde, zagen veel bezoekers haar in het licht van de anti-globaliseringsdemonstraties in Göteborg en Turijn. In Los Angeles was de Enron-affaire een perfecte illustratie van industriële corruptie. Soms maak ik ook een toespeling op zulke gebeurtenissen in de voorstelling. In Oost-Europa waren de reacties anders dan in de rest van de wereld. Men is daar ontzettend hongerig naar het theater dat uit het westen komt. Maar het publiek kon soms moeilijk uit de voeten met de kritiek die we op het kapitalisme leveren. Voor hen is dat de enige strohalm waar zij zich aan vastgrijpen. Niet zelden is de voorstelling bejubeld vanwege de virtuositeit. Dat vind ik natuurlijk vleiend, maar ook wel vervelend, omdat die dubbelrollen niet bedoeld zijn als theatrale spierballerij. Er ligt een duidelijke dramaturgische keuze aan ten grondslag. We willen laten zien dat iemands ideeën en opvattingen afhankelijk kunnen zijn van zijn positie." - (Uit een interview met Pieter Bots in Het Parool)