Juli Apponen onthult een autobiografie van haar lichaam. Onvermijdelijk gaat die over identiteit, seks en gender. Het resultaat is een collage van onnoemelijke pijn, anatomische rapporten van veel te veel operaties en bureaucratische avonturen. Wie of wat bepaalt wie of wat je bent? Deze indringende lecture performance beantwoordt die vraag, misschien uitdrukkelijker dan je eigenlijk wil.

Na een reeks solo’s maakt Volmir Cordeiro een eerste werk voor vier dansers. Hij maakt een dans die de fysieke werking en handelingen van het oog wil weergeven. Het innerlijke, het verborgene en zelfs het pre-menselijke en kannibalistische komt bloot te liggen in deze heftige, bijna obsessieve zoektocht naar dans, naar dat wat je niet kunt benoemen.

Tibaldus gaat aan de slag met Yvonne, Prinses van Bourgondië van de Poolse avant-garde schrijver Witold Gombrowicz. Als toeschouwer stap je mee in deze arena waarin zich een ware strijd afspeelt. Het absurde universum van Gombrowicz krijgt in de handen van deze jonge makers een frisse en speelse update!

Cock, Cock… Who's There? is een verontrustend en aangrijpend verslag van een jonge vrouw die intimiteit en geweld onderzoekt. Met de camera in de hand werpt Samira Elagoz een licht op de online manipulatie van lichamen, terwijl ze op een slimme manier de rollen omdraait van de typische man-vrouw-dynamiek op het internet.

Elastic Habitat is een immersieve installatie – een soort speeltuin zeg maar – die je uitnodigt textiele sculpturen te onderzoeken, aan te raken of zelfs te dragen. Je kruipt letterlijk in de huid van een denkbeeldig lichaam en krijgt zo de tijd om op een onbevangen, zintuigelijke, intuïtieve manier je eigen identiteit te onderzoeken.

Stap binnen in dit even speels als onderzoekend maatschappelijk laboratorium. STRANGER is een levensgroot bordspel dat peilt naar eerste indrukken. Kun je met anderen delen wat je denkt bij het zien van een onbekend gezicht?

In een prikkelend theatraal spel zoek je als publiek de grenzen op van het voorstelbare, voorbij wat waar, goed, of politiek correct is. Kunnen de meest vrolijke, vreemde, onwaarschijnlijke en wilde fantasieën een invloed hebben op de wereld die we samen delen? De inzet van het spel: tijd en ruimte maken voor onze eigen verbeelding.

Ligia Lewis werpt zich op de kleur rood –  tussen liefde en woede in – terwijl ze vragen stelt over (re)presentatie, abstractie en de grenzen van betekenis. De drie performers schuren met hun lichamen tegen het grensgebied van het podium aan terwijl hun uitputting steeds hogere niveaus bereikt. Stap mee in deze trip naar de essentie van het toneel: zwart! Lewis ontving de prestigieuze Bessie Award voor minor matter.

The moon is the moon is the moon ontmantelt de structuur van een danstrio en legt haar bouwstenen bloot. Net zoals in de schetsen die voorafgaan aan een schilderij, vertrekt de voorstelling vanuit verschillende perspectieven en houdingen. De afzonderlijke lagen die je in de choreografie ontdekt, nodigen uit tot een nieuwe manier van kijken.

Als nieuwe stem binnen het hedendaagse Indonesische danslandschap onderzoekt Eko Supriyanto de relatie tussen zijn Javaanse culturele erfgoed en het ritme van de onderwaterwereld – een wereld zonder zwaartekracht waar een ander perspectief mogelijk wordt. Hij put uit zijn klassieke dansopleiding, zijn duikervaringen en de Javaanse landbouwtraditie van het kerven in de grond.