THIS CAN'T HAPPEN

Pleidooi voor de verbeelding

Hoe ontwikkel je een rijke fantasie? Op welke plekken in de samenleving is ongegeneerd gezamenlijk fantaseren überhaupt nog mogelijk? Wat gebeurt er wanneer je alles wat men normaal beschouwt, links mag laten liggen? In een prikkelend theatraal spel zoek je als publiek de grenzen op van het voorstelbare, voorbij wat waar, goed, of politiek correct is. Ons collectief geheugen met al zijn beelden en waarheden blijkt een grabbelton vol mogelijke verhalen. Kunnen de meest vrolijke, vreemde, onwaarschijnlijke, onaangepaste en wilde fantasieën een invloed hebben op de wereld die we samen delen? De inzet van het spel: tijd en ruimte maken voor onze eigen verbeelding.

• Het werk van de Nederlandse theatermaker Emke Idema bevindt zich in een soort maatschappelijk laboratorium, op het kruispunt van theater, beeldende kunst, sociale wetenschappen en gaming. Ze scheerde hoge toppen bij pers en publiek met STRANGER – dezelfde week te zien in de Kaaistudio’s – en RULE ^TM.

''Gewoontes maken een groot deel van de wereld onzichtbaar.’ Dat is een zin die theatermaker Emke Idema ooit las. Over die gewoontes, als beperkingen van de verbeelding, gaat haar nieuwe voorstelling This can't happen, want ze wil het onzichtbare zichtbaar maken voor het publiek.' - Een interview in het NRC