Partager le Vide

De leegte delen. Die leegte laten resoneren, ze versterken en ze vullen met echo’s en sporen. Die echo’s en sporen op hun beurt met elkaar in resonantie brengen en hun frequenties beklemtonen.  

Sophia Dinkel en Marie Goudot – twee dansers van verschillende achtergronden en carrièrewegen, maar die wel beiden dansten voor Rosas – vonden een uiterst persoonlijke taal uit. Een taal als een manier van zich verhouden tot elkaar en de ruimte. Een taal die zich ontwikkelt in tussenruimtes. Een taal die zich verbuigt, die samentrekt, en momenten van eenzaamheid, kruising of duizeligheid uitlokt.  

Met behulp van twee elektrische gitaren, stemmen ze hun lichamen op elkaar af en gaan ze aan de slag. Al gauw blijken de gitaren de spreekbuizen voor hun gemoedstoestanden en worden het projectieoppervlakten voor auditieve landschappen. Sophia Dinkel en Marie Goudot vertrekken van de blanco pagina van het podium en stellen hun bewegingen voor als een antwoord op onzichtbaarheid: als in een stroom van eb en vloed, harmoniseren hun gebaren met de snaren van de gitaren. Zo geven ze vorm aan de verhalen en vragen die hen drijven: over de status van auteur en performer, over het vrouwelijk lichaam, en de relatie tussen dans en herinnering.  

— Gilles Amallvi, voor Journal du CN D.

• Marie Goudot (°1978, zij), afgestudeerd aan Rudra Béjart School in Lausanne in 1998, heeft samengewerkt met vele choreografen in Europa en heeft een rijke, eclectische carrière opgebouwd. Ze verdeelt haar tijd tussen creatie, onderzoek en lesgeven, en heeft een interesse in het overbrengen van haar werk naar een breed publiek. In 2005 was ze medeoprichter van LOGE22, een choreografisch laboratorium dat samen een vijftiental stukken heeft gecreëerd. Van 2010 tot 2016 nam ze ook deel aan SPIDER, een reizend Europees platform gewijd aan podiumkunsten. In 2022 was ze medeoprichter van YOUNGSTERS, een internationaal platform in Brussel dat ontmoetingen tussen kunstenaars en jongeren in al hun diversiteit bevordert. Ze geeft les in verschillende programma's in Europa en is actief betrokken bij P.A.R.T.S..   

• Sophia Dinkel (°1995, zij) studeerde dans en muziek aan het Conservatorium van Genève en daarna aan Codarts in Rotterdam. In 2015 danste ze in Tino Sehgal's Yet Untitled in het Stedelijk Museum in Amsterdam. Van 2017 tot 2019 was ze verbonden aan het ICK platform, waar ze samenwerkte met verschillende choreografen, waaronder Emanuel Gat en Nacera Belaza. Ze danste toen in SOMETHING (out of nothing) van Kris Verdonck. Tussen 2020 en 2023 sloot Sophia Dinkel zich aan bij het gezelschap Rosas, waar ze zowel aan repertoirestukken als creaties deelnam. Nu verdeelt ze haar tijd tussen dans en muziek.