Gundhi

Een gewapende yoga-groepering houdt na hun dagelijkse kalasnikov-assane hun geradicaliseerde internationale achterban een spiegel voor: kunnen we onze idealen ook zonder het gebruik van wapens bereiken? En indien niet nu, kan het dan in de toekomst?

Op zoek naar de levensvatbaarheid van pacifisme, wordt het theaterpubliek gegijzeld door gewelddadig teksttoneel dat in de traditie van De Warme Winkel balanceert tussen ernst en ironie. Om daarna geestelijk bevrijd en fysiek gelouterd terug het 21ste-eeuwse leven aan te kunnen. Gandhi speelt voor de verandering een bijrol; de voorstelling is slechts losjes rond zijn biografie gedrapeerd.

Nadat hun Duitstalige debuut Der Bus nach Dachau direct voor het prestigieuze Berliner Theatertreffen werd geselecteerd, nodigde Schauspielhaus Bochum De Warme Winkel opnieuw uit om een lont in het Duitse kruitvat te steken.  

“Deze avond verloopt niet lineair, heeft breuken, ook vormelijk, maar dat stoort niet. Enerzijds komt dat door de precieze en fysiek zeer aanwezige inzet van de acteurs. Anderzijds doordat problemen niet tot eenvoudige formules worden teruggebracht, maar hun complexiteit wordt verduidelijkt. Geen gemakkelijke, maar een verrijkende avond.” — Westfälischer Anzeiger 

• De Warme Winkel wordt nationaal en internationaal geroemd om hun geestige, brutale en intelligente voorstellingen. Zo plagieerden zij integraal Café Müller van Pina Bausch in De Warme Winkel speelt De Warme Winkel, zetten ze het (seksuele) identiteitsdebat op scherp in Lady Chatterley’s Lover en Brideshead Revisited (die beiden in Kaaitheater te zien waren), verpulverden ze auto’s in het Amsterdamse Bostheater met Het Zomeroffer, deelden ze het podium met reality-tv-sterren uit Temptation Island en Ex on the Beach in Een oprechte ode aan de Ironie, en gooiden ze hoge ogen met hun voorstellingen over de klimaatcrisis.