De tijger eet de zebra en de vogel vliegt verschrikt weg

Opgelet: deze voorstelling is afgelast om de verspreiding van het nieuwe coronavirus tegen te gaan. 

Benjamin Verdonck bouwt en bedient een ongewoon planetarium van plakband, touwtjes en karton.

een kijkkast
van heel de wereld
een grote toverdoos

een openingsdans
een mens een dier een ding
naast elkaar
een dier een ding
een ding een mens een dier
naast elkaar
een laatste wals

een kamer, nog een kamer
een tunnel, een doorkijk, een gat
een deur
natuurlijk ook een deur
luiken die opengaan en toe, kleuren die verglijden, vlakken
die verdwijnen
en touwtjes, altijd touwtjes

een vorm worden, een lijn, een punt, een kleur
verandering worden,
weifelen, afbreken, opnieuw beginnen
alles worden
we are the world we are the world we are the world

de voorstelling is een treurig lied
van de mens en de dingen rondomrond
al blijft de maan
(die ook meedoet)
er behoorlijk onverschillig onder

•  Benjamin Verdonck is all round kunstenaar. Hij maakt beeldend werk en theater – poëtisch, lichtvoetig en beklijvend – zowel in de zaal als daarbuiten. In het Kaaitheater speelde hij eerder o.m. We don’t speak to be understood (samen met Pieter Ampe), one more thing, Het houten ezeltje, Liedje voor Gigi en Aren.

Dit is kunst voor de klimaatcrisis, die de hiërarchie van mens en decor omkeert en daarin geen compromissen duldt. Respect - De Standaard

"De voorstelling slingert je heen en weer tussen kinderlijke verbeelding (en schrik) en een volwassen blik op iets dat groter is dan onszelf. Tussen het liedje van Mouskouri en het mystieke zwarte vierkant van Malevich. Twee vormen van magisch denken. Oppositie tegen de onttovering van de wereld waar maar geen einde aan lijkt te komen."  - pzazz.theater