Schetsen en sporen

Na decennia aan grensverleggend teksttheater, ontvangt Maatschappij Discordia geen subsidies meer. Nostalgie is niet aan de orde. Wel grijpen ze dit moment aan om te grasduinen in de bronnen en teksten die hun al die jaren inspireerden. En gaan met het materiaal in hun geheel eigen 'poëtica van het collectieve' aan de slag. Schetsen en sporen worden zichtbaar: 

wat hebben we gespeeld?

was het de blauwe vogel,

de kersentuin of iets van Bernhard?

we herinneren ons fragmenten.

we schetsen beelden.

we zoeken sporen.

maar speelden we wel en gaan we nog spelen,

of zijn we gewoon alleen maar hier en nu?

• Maatschappij Discordia, het collectief van geëmancipeerde toneelspelers, dat sinds decennia in het Kaaitheater te zien is, komt met twee voorstellingen naar Brussel. Het gezelschap stond eigenhandig in voor de vernieuwing van het teksttoneel in de Lage Landen. Ze introduceerden een denkend spelen in het moment, het gebruik van kostuums en designmode, meubels en objecten en een onderzoekende, bevragende en open tekstbehandeling. Nog steeds kijken we uit naar hun levendige, speelse werk.