Mascarades

Deze danssolo van Betty Tchomanga vertrekt vanuit de mythologische figuur van Mami Wata (‘Mammy Water’). Ze is een godin van het water, een figuur uit de diepte van de nacht, doordrongen van macht en seksualiteit. Deze gestrande zeemeermin gaat de confrontatie aan met de mensen die naar haar kijken.

Zeemeerminnen zijn hybride van aard: afzichtelijke wezens op de grens tussen twee werelden. En deze zeemeermin springt. Het is een gewone, verticale sprong, een enkele beweging die haar lichaam aanhoudende op en neer laat schudden. Uit deze repetitieve beweging ontstaat een oneindige lichamelijke transformatie. Ze wordt een canvas waarop beelden voortdurend verschijnen en verdwijnen. In Mascarades is springen een metafoor voor verlangen, voor de zoektocht naar plezier. Een verlangen naar de ander, een verlangen naar een ander, naar wat we niet hebben, naar wat we niet zijn. Springen uit weerstand. Springen om te worden. Springen om te sterven. Springen om te bestaan.

• Betty Tchomanga studeerde Moderne Literatuur aan de Sorbonne in Parijs en hedendaagse dans aan het CNDC in Angers. Ze werkt regelmatig samen met Marlene Montero Freitas en stond al op scène met (o.a.) Emmanuelle Huyn, Alain Buffart, Fanny de Chaillé, Anne Collod, Herman Diephuis en Nina Santès. Mascarades is haar eerste stuk als choreografe – en de eerste keer dat we haar in Kaaitheater verwelkomen.