Betrayal

Een driehoeksverhouding in omgekeerde volgorde

Bedrog (1978) van de Engelse auteur en Nobelprijswinnaar Harold Pinter is een virtuoze theatertekst, een klassieker over een driehoeksverhouding. We toonden in de voorbije seizoenen de versies van Tg STAN en van Peter van Kraaij & Toneelgroep Amsterdam. We  zijn erg blij je dit seizoen een andere enscenering te presenteren, van de Turks-Belgische theatermaker Mesut Arslan.

Zeven jaar lang bedriegt Emma Robert met Jerry. Zeven jaar samengevat in negen scènes, waarin passie en middelmatigheid, leugens en verlangens, bedrog en zelfbedrog met elkaar de strijd aangaan. Pinters belangrijkste dramaturgische ingreep betreft het tijdsverloop: Bedrog wordt verteld in omgekeerde chronologische volgorde. De toeschouwer weet dus ‘hoe het verhaal afloopt’. Dat aspect diept Arslan verder uit: de mens wordt niet alleen verraden door andere mensen maar ook door de tijd. Daarmee werpt hij enkele pertinente vragen op. Kunnen we ons geheugen verraden? Hoe werkt het onbewuste? Die thematiek wordt extra in de verf gezet door de installatie Nevel van kunstenaar Lawrence Malstaf, die het decor vormt van de voorstelling. Negen draaiende wanden vormen een doolhof, een ruimte die continu verandert. Arslans Betrayal wordt een desoriënterend spel van tijd, geheugen en ruimte, zowel voor de acteurs als voor u, de toeschouwer. U loopt vrij rond op de scène.

#norisk #turkey #diy #international