The Benefactor

2000 stortingen

Toen in 2010 de eerste plannen voor de cultuurbesparingen in Nederland duidelijk werden, protesteerde de politicus Frits Bolkestein: ‘Ik ben tegen de bezuinigingen op kunst en cultuur. Ik wil niet minder geld voor kunst en cultuur, maar méér. En dat verschil wil ik financieren uit de vermindering van de ontwikkelingshulp.’

Geïnspireerd door dit voorstel, ontwikkelde Julian Hetzel een project over een radicaal alternatief gebruik van geld voor cultuur. Hij had een gift van € 2000 ontvangen voor de ontwikkeling van een project. Hij schonk dat budget aan een uitgehongerd kind in Afrika en maakte van de schenking een ‘intercontinentale performance van 2000 dagen’: elke dag stort hij 1 euro. Hoewel het een transactie is van ongelijke waarde, hebben uiteindelijk alle partijen er voordeel bij.

Hetzel begeeft zich op de dunne lijn tussen leven en kunst, en stelt vragen over succes en over honger, over giften en investeringen, over ontwikkelingshulp en over kunst.

• Julian Hetzel werkte enkele jaren als vormgever voor hij aan Dasarts in Amsterdam een opleiding podiumkunsten begon. Sindsdien maakt hij voorstellingen voor het theater en voor de publieke ruimte en treedt hij op met zijn muziekband Pentatones.

#newyoung

Over kunst en samenleving

Dat deze regering fors bespaart op cultuur is ondertussen bekend. Het zette het debat over ‘kunst en samenleving’ nog maar eens op scherp. Ook elders in Europa reageerden regeringen op de economische crisis met het schrappen in de cultuursubsidies.

Behalve de kunstorganisaties zijn het vooral de individuele kunstenaars die hiervan het slachtoffer zijn. De precaire, vaak internationale constructies van subsidiënten en coproducenten die hun werk mogelijk maken, dreigen door de besparingen in elkaar te stuiken. Hoe moeten deze meestal jonge kunstenaars in de toekomst hun werk financieren? In welke geledingen van de samenleving vinden zij nog steun voor wat ze maken?

We laten bij het begin van dit ‘besparingsseizoen’ twee jonge makers aan het woord over hun zoektocht naar middelen en over hun visie op ‘kunst en samenleving’: Maike Lond en Julian Hetzel.