On Art and Society
On Art and Society
Dat deze regering fors bespaart op cultuur is ondertussen bekend. Het zette het debat over ‘kunst en samenleving’ nog maar eens op scherp. Ook elders in Europa reageerden regeringen op de economische crisis met het schrappen in de cultuursubsidies.
Behalve de kunstorganisaties zijn het vooral de individuele kunstenaars die hiervan het slachtoffer zijn. De precaire, vaak internationale constructies van subsidiënten en coproducenten die hun werk mogelijk maken, dreigen door de besparingen in elkaar te stuiken. Hoe moeten deze meestal jonge kunstenaars in de toekomst hun werk financieren? In welke geledingen van de samenleving vinden zij nog steun voor wat ze maken?
We laten bij het begin van dit ‘besparingsseizoen’ enkele van die jonge makers aan het woord over hun zoektocht naar middelen en over hun visie op ‘kunst en samenleving’.
Debat
Laten we ervan uitgaan dat er nooit genoeg geld kan zijn om alle plannen uit te werken. Los van projectsubsidies, hebben jonge makers de grotere (infra)structuren nodig. Dus de vraagt stelt zich: hoe organiseren we elkaar?
Aan de vooravond van dé deadline voor subsidiedossiers, stellen we de vraag aan Einat Tuchman (State of the Arts), Leen Laconte (OKO) en Dries Douibi (Bâtard). Laat ons gehoor geven aan Barbara Van Lindts State of The Union: "Laten we de moed hebben voor een intieme en collectieve zelfbevraging, die niet gericht is op vervangen maar op verdelen."