Beroemden

Dadaïstische lading

Maatschappij Discordia, De Koe, tg STAN en Dood Paard hebben alle vier een bijna legendarische status met hun eigen theaterwerk. En samen hebben ze, in wisselende configuraties, voorstellingen gemaakt die behoren tot onze all time favourites. Om er vier te noemen: deschrijverdekoning, my dinner with andré, vandeneedevandeschrijvervandekoningendiderot (het Franse theatermonument Diderot vanonder het stof gehaald), en we hebben een/het boek (niet) gelezen. Dit laatste was de theaterbewerking van De Toverberg van Thomas Mann. (‘Het stuk was beter dan het boek!’)

In de zomer van 2012 hebben ze hun achtste ‘polycoproductie’ op de mensheid losgelaten: Beroemden (krediet opgeëist op basis van beweringen van verworvenheden of kunde). En hun korte promotekst spreekt boekdelen:  ‘Of zowel of, als of, in het geval het zou kunnen of dat het is, op welke uitgesproken manier in deze kwestie of liever gezegd waarom het zo gekomen kan zijn of gekomen moet zijn, zo is er, kort gezegd, geen bewijs voorhanden, dat het vanzelfsprekend lijkt te zijn, punt’

Aan de productie is liefst vijf jaar gewerkt. Het begon met Die Berühmten van Thomas Bernhard maar uiteindelijk sneuvelde die tekst en werden de meest merkwaardige zinnen uit de documentaire Leven in Afrika van Hans Fels (VPRO, 2003) in de voorstelling verwerkt, waardoor die een vreemde, dadaïstische lading kreeg.

‘Als je alles uit Beroemden de tijd geeft tot bezinken, kom je er gesloopt maar gelouterd uit.’ - Loek Zonneveld in De Groene Amsterdammer

‘Een van de meest bijzondere voorstellingen van dit theaterseizoen’ – NRC

‘Beroemden is irritant door haar aanhoudende knulligheid, maar net zo goed fascinerend en geestig. De makers hebben een mooie theatrale vorm gevonden om het grillig verlopend bouwproces dat het maken van kunst is te tonen. Het wezen van kunst is inderdaad dat het vanuit het alledaagse complexe antwoorden op schijnbaar simpele vragen geeft.’ – theaterkrant.nl