Art-Coeur-Merci
Een urbane jager-verzamelaar
Documentairemaakster en kunstenaar Els Dietvorst is gefascineerd door mensen die in de marge leven. Dat sociale conflict is een thema dat in haar werk steeds terugkeert. Zo ook in Art-Coeur-Merci, dat geïnspireerd is door het leven van de Kameroenees ACM (‘Art-Coeur-Merci’).
Dietvorst leerde hem acht jaar geleden kennen. Hij overleefde in een krot langs het kanaal Brussel-Charleroi, aan de rand van de stad. Als een urbane jager-verzamelaar scharrelde hij zijn eigen voedsel bijeen en maakte hij zijn kleren van wat wij achterlaten in de kledingcontainers van Oxfam. Hij was zijn omgeving niet tot last maar werd wel weggejaagd en zijn krot werd platgegooid. ACM was sterk en fragiel, een (levens)kunstenaar.
De multiscreen filmprojectie plus de bijhorende performance van Angélique Wilkie, op basis van de tekst I'm going to my chickens van Els Dietvorst, doen ons stilstaan bij essentiële dingen van het leven, maar ook bij urbanistische en economische ontwikkelingen, de globalisering van de markt en het toenemend individualisme.
• Els Dietvorst leeft en werkt in Ierland. In Burning Ice #5 (2012) en #6 (2013) toonden we van haar The Black Lamb, een website en filmproject waarvan we eind dit seizoen de ‘finale’ tonen tijdens het Kunstenfestivaldesarts. Van 15/09 tot 15/10 toont Argos (i.s.m. het Kaaitheater) een installatie over The Black Lamb.
Expo: One Was Killed for Beauty, the Other One Was Shot, the 2 Others Died Naturally
opening: za 3/05 18:00>21:00 | expo 4/05>29/06 Woe>zon 11:00>18:00 Argos Werfstraat 13, 1000 Brussels | € 5/3
In video’s, tekeningen en teksten verkent Els Dietvorst thema’s als sociaal conflict en overleven in de marge. De zelfverklaarde ‘stedelijke kunstenares’ verhuisde enkele jaren geleden naar Duncormick, een Iers dorpje waar ze sindsdien leeft en werkt op het ritme van de natuurelementen. Dietvorst toont nu in Brussel een reeks werken over migratie en gewijzigde leefomstandigheden.
