Ai!

Het woordje ‘Ai!’ drukt in het Portugees een scala aan gemoedstoestanden uit, gaande van een klacht of pijn, over opluchting of verbazing, tot afkeuring of verlies, enzovoort. Het fungeert ook ‘holofrastisch’: een complex idee geuit in één enkele klank.
  
Ai! is een roep om aandacht. Een sirene! Het kadert iets dat gebeurt, of dat op het punt staat te gebeuren. Ai! is zoals de pointe in een grap, het gegeven dat de wereld op zijn kop zet, en dat ons toelaat om een alternatieve logica te ontdekken. Het lichaam dat Ai! verwerpt, is een lichaam onder invloed van een externe kracht (zichtbaar of onzichtbaar) die men niet kan controleren.
  
In dit onderzoeksproject willen Lilia Mestre en Marcos Simoes testen hoe via dit Ai! zij iets anders, iets vreemds kunnen introduceren. Een vreemd element, geïntroduceerd door een herkenbaar geluid. Ai! als een herkenbaar element om het ongekende op te roepen. Ai! kan vele vormen aannemen, het kan vele dingen zijn, en vele soorten ruimtes worden.
  
Mestre en Simoes ontwikkelen met Ai! een lichaamspraktijk die een lichaam met een sterke neus voor het catastrofale oproept. Mestre en Simoes willen een lichaam observeren dat bepaald wordt door externe krachten, krachten die het niet lijkt te controleren. Een lichaam dat de indruk heeft te bestaan in een niet logische ruimte, in paradoxen en ongerijmdheden. Het lichaam in een ruimte ‘out of tune’.