Chaostrilogie

Ik haat acteurs. Acteurs zijn allemaal werkschuwe flikkers.
Ik haat actrices. Actrices zijn allemaal sletten.
Pothoeren die zich een carrière omhoog pijpen.
Ik haat de theaterregisseurs die stukken van 500 jaar geleden relevant vinden.
Wie zit daar nu op te wachten? Geen hond. Niemand wil theater.
De volkswil heeft nog nooit een kunstenaar gesubsidieerd.
Een democratie blijft een democratie, ook zonder theater.
Kunst is niet vrolijk, theater is niet fijn.
Het kost slapeloze nachten en kopzorgen.
Elke minuut van je leven geef je aan theater.
Het is geen beroep maar een staat van zijn.
Mijn vrouw... is zo lelijk.
Ik heb haar opgesloten in een hok.
Ik mis haar.
Kutwijf.

– Wilfried Pateet-Borremans

Feestje in de krochten van monstre sacré Wilfried Pateet-Borremans

In 1999 werd in een Mechels achterzaaltje een nieuw theatergezelschap geboren. Tien jaar later jaar kan Abattoir Fermé buigen op een omvangrijk eigen repertoire van teksttheater, woordeloze hypervisuele creaties en uiteenlopende projecten op de grens van theater, muziek, film en performance. Doorheen hun werk loopt een rode draad van horror, donkere humor, ontmenselijkte uitspattingen en schrijnende eenzaamheid.

Tien jaar Abattoir Fermé wordt in Brussel gevierd met de publicatie van een boek, een remix van de beruchte Chaostrilogie in het Kaaitheater en een herneming van Galapagos in de Beursschouwburg.

De Chaostrilogie bewerkt drie originele luiken (Indie, Tinseltown, Lalaland) tot een marathon. De voorstelling speelt zich af tegen de achtergrond van Lalaland, een grootstad waar de apocalyps al begonnen is. Honden zwerven er door de gangen van wolkenkrabbers en mensen spugen er op elkaar voor wat afkoeling in de hitte. Superhelden verkiezen er een stille zelfmoord boven een bestaan tussen Hitler-klonen, elektronicajunkies, mister Panda’s en aspirant-actrices. Het zenuwcentrum van deze metropool is Wilfried Pateet-Borremans – theaterregisseur, monstre sacré, geniale zot. Deze oude man heeft een artificieel universum in een doos gekweekt, met daarin een melkweg waarin leven evolueert. In die doos creëert hij een stuk: ‘vreselijk, raar en ondoorgrondelijk diep’.

De Chaostrilogie: speciaal voor de tiende verjaardag, en dan nooit meer te zien!

In de pers

‘Abattoir Fermé schreeuwt een verwarde kreet in de diepste krochten van de mens. De echo die we terugkrijgen, is weerzinwekkend en oneindig boeiend.’
De Standaard over Tinseltown

‘Is dit perversie onder het mom van theater? Dat ook. Maar wie door die laag heen wil kijken, ziet een intelligent stuk over theater, politiek, consumptie, wetenschappelijke vooruitgang en technologie, maar ook over een gebrek aan communicatie en liefde.’
De Morgen over Indie

Galapagos

Op 22 & 23 januari 2010 herneemt Abattoir Fermé Galapagos in de Beursschouwburg.

Boek: Abattoir Fermé. Anatomie. Tien jaar slachten

De tiende verjaardag van Abattoir Fermé was de aanleiding voor een feestelijke publicatie bij Uitgeverij Lannoo. Anatomie is een collage van tekstfragmenten, essays, literaire bijdragen en getuigenissen, aangevuld door sprekende beelden in een vormgeving die de kenschetsende esthetiek van Abattoir Fermé alle recht aandoet. Het boek is drietalig en mikt zo op een breed en internationaal publiek.

Te koop in het Kaaitheater of via info@abattoirferme.be

published by Lannoo in October 2009 | in Dutch, French and English | € 24,95