Suteru Tabi

In het Japans betekent suteru ‘zich ontdoen van’ en tabi ‘reis’ of ook wel ‘gelegenheid’. Suteru Tabi is het ontroerende verhaal van een jongeman die de dood van zijn vader tracht te verwerken. De mentale reis van het afscheid leidt tot een wedergeboorte; vanuit het verlies en de rouw wordt hij sterker en slaagt hij erin verantwoordelijkheid op te nemen voor zijn leven. Met een viertal stoelen en een handvol rekwisieten creëert de Japanse auteur-regisseur Shiro Maeda een beeldrijke voorstelling die poëzie koppelt aan humor, magie aan realisme. Zo veranderen personages in bomen en gaan mens en dier met elkaar in dialoog. Als geen ander slaagt Maeda erin zijn ideeën over leven en dood te vertalen naar een symbolische en absurde fabel, die de toeschouwer binnenleidt in het land van de verbeelding.