Onschuld

In Onschuld schetst Dea Loher in negentien scènes een beeld van een wonderlijke groep vertwijfelde en verstrikte mensen in een kleine kustplaats.

Twee illegale Afrikaanse immigranten zien een vrouw de zee inlopen en grijpen niet in. De één kan niet meer slapen uit schuldgevoel, de ander vindt een plastic zak met geld en ziet daarin een teken van God. Een blinde vrouw danst naakt in nachtclub De Blauwe Planeet opdat mannen haar kunnen zien. Een kinderloze vrouw vraagt iedereen om vergeving voor de misdaden van haar zoon. Een filosofe verbrandt haar boeken, slaat haar zwijgzame man dood en gelooft alleen nog in de onbetrouwbaarheid van de wereld. Een suikerzieke bejaarde vrouw trekt in bij haar dochter en schoonzoon om vervolgens al hun levensruimte in te nemen.
Mensen ontmoeten elkaar en raken elkaar weer kwijt.

Dea Loher (1964) is een van de meest succesvolle hedendaagse Duitse auteurs. Haar stukken zijn veelvuldig bekroond en hebben niet alleen een belangrijke plaats op de Duitse theaterpodia veroverd, maar worden ook in de rest van Europa veel gespeeld. De regies van Alize Zandwijk vertonen grote verwantschap met de teksten van Loher. Beiden laten de absurditeit zien van ons dagelijks bestaan, van onze gefragmenteerde werkelijkheid. Met humor en lichtheid vertellen ze verhalen over onmacht en ze hebben compassie met de eenzame, zoekende en machteloze mens.