Extra Dry

De samenwerking tussen de Italiaanse choreograaf-danser Emio Greco en de Nederlandse choreograaf-dramaturg Pieter C. Scholten begon in 1995. Hun eerste wapenfeit was de trilogie Fra Cervello e Movimento (Tussen brein en beweging) waarmee ze al meteen internationaal erkenning kregen. Op 31 maart 1999 ging het derde deel Extra Dry in wereldpremière in het Kaaitheater.

Greco en Scholten zijn beiden gefascineerd door het lichaam en zijn ‘innerlijke motieven’, door de frictie tussen ratio en lichaam. Greco: ‘Het zijn net de wrijvingen die ontstaan wanneer de geest en het fysieke met elkaar geconfronteerd worden die het mogelijk maken om te bewegen.’ Greco is een virtuoos danser die een zelden geziene fysieke alertheid aan de dag legt. Bij Greco danst – soms letterlijk – elke spier, elke pees, elke vezel. Zijn voorstellingen balanceren op de grens tussen pure dans en danstheater.

Bianco (1996), Rosso (1997) en Extra Dry (1999), de titels van de drie delen, verwijzen naar de dominante kleuren in de scenografie. Extra Dry – een grapje waardoor de trilogie ook wel de Martini-trilogie genoemd wordt – staat voor goudgeel. Bianco en Rosso zijn solo’s, Extra Dry een ‘solo voor twee’.