Until the moment when God is destroyed by the extreme exercise of beauty

Alsof je doorheen een bos loopt

até que Deus é destruido pelo extremo exercicio da beleza is een versregel van de Portugese dichter Herberto Helder en betekent: tot God vernietigd wordt door de extreme beoefening van de schoonheid. De eerste zin van het joods-christelijke scheppingsverhaal luidt: In den beginne was er het Woord. Maar nu God dood is, moet misschien ook wel het Woord vernietigd worden.

In dit nieuwe project van Vera Mantero staan zes dansers op het toneel; zij praten onafgebroken binnensmonds. Het is belangrijk dat zij spreken maar wat zij precies vertellen hoeven we niet te verstaan. De stiltes, de gaten die ze tussen hun woorden laten zijn minstens even veelzeggend als de woorden. Hun gezongen meditatie verandert voortdurend maar blijft uiteindelijk altijd weer aan zichzelf gelijk.

De muziek van deze zes sprekende performers geeft de toeschouwer het gevoel binnen in iemands hoofd rond te lopen: een galactische reis in de leegte of in de ruimte van de herinnering. En toch is hun spreken niet inwaarts gekeerd: zij richten zich tot het publiek, nodigen het uit hen te volgen op hun uitputtende tocht. De essentie van het theater – het beleven van een ‘hier en nu’ – wordt in deze productie door de toeschouwer beleefd als één grote slow motion: alsof de tijd en de ruimte verder en verder uitgerekt worden, tot ze zo dun zijn dat ze niet meer bestaan.