works by Peter Eötvös, Bruno Mantovani, Franck Bedrossian

De Hongaarse componist Peter Eötvös werd vooral door zijn opera’s bekend: Le Balcon (96-97, naar Genet), De drie zusters (01-02, naar Tsjechov), Angels in America (02-04, naar Tony Kushner)… Maar hij is niet alleen in zijn lyrische werken theatraal. In al zijn composities, tot in zijn kamermuziek toe, laat hij, naar eigen zeggen, een theatrale intuïtie en extra-muzikale ‘situaties’ meespelen. Elk van zijn composities begint met drie slagen: het stuk kan beginnen.


Intervalles-Intérieurs, een fraai kwintet voor akoestische instrumenten, wordt letterlijk uiteengereten door een spervuur van elektronische geluiden. De luisteraar wordt meegesleept naar ongekende geluidswerelden, waar hij heen en weer geslingerd wordt tussen verwondering en verbijstering.

Met La Morte Meditata van Bruno Mantovani ontdekt u een jonge componist die uit hetzelfde hout gesneden is: een sterke en heldere vorm die vermengd wordt met drama; geraffineerde details en frasering; kleuren van een onverwachte schoonheid (de spiegelingen en schaduwspelen in een partij voor drie klarinetten…).

Voor de musicoloog Eric Denut is er in de hedendaagse muziek een nieuwe belangstelling waar te nemen voor drama, vertelling, buitenmuzikale argumenten, terwijl men toch niet afdingt op ‘le total sonore’ – akoestisch en elektrisch timbre en harmonie, geluid en pure klanken enz. Staat de ‘ernstige muziek’, tegen alle verwachting in, aan de vooravond van zijn Gouden Eeuw? Die hypothese kan u het best beoordelen in… een theater.

Lees meer over Give Music a Chance: klik hier