4.48 Psychose

4.48 Psychosis is de laatste tekst van de Engelse schrijfster Sarah Kane (1971-1999). Hij vormt het eindpunt van haar zoektocht naar de grenzen van het theater. Het is een toneeltekst ontdaan van elke vorm van theatraliteit. Wat overblijft is pure, rauwe poëzie. Woorden van een individu dat balanceert op de grens tussen leven en dood. Woorden als een laatste noodkreet die niet versierd of verbloemd kan worden.

Regisseur Olivier Provily (h)erkent dit en ensceneert de tekst zonder enig decorum. Het resultaat is een erg beklijvend relaas over existentiële angst en onmogelijke liefde. Een hunkering naar begrip van iemand die misschien al te ver is weggezakt om nog begrepen te kunnen worden. De toeschouwer wordt de zoveelste buitenstaander die luisterbereid is en probeert haar te volgen, maar haar niet kan redden uit de poel van zwartgallige gedachten. En om twaalf voor vijf is het te laat.
 
Olivier Provily is een jong, beloftevol regisseur in het Nederlandse theater. Zijn afstudeerproject Oorlogje (2001) is meteen een schot in de roos en wordt bekroond met verscheidene prijzen. Ook met zijn volgende producties Een zomerdag (bij de Haarlemse Toneelschuur), Nederlandje (bij Het Nationale Toneel) en Oom Wanja (bij Toneelgroep Amsterdam) kan hij op veel bijval rekenen. Dat deze jonge theatermaker heel wat in zijn mars heeft, bewijst hij met de sublieme bewerking van Kane’s laatste tekst 4.48 Psychosis.