5. Waarom zoveel vragen?

De afgelopen maanden zijn heel wat creatieprocessen afgebroken of onderbroken. Naast de teleurstelling, zorgde dat vacuüm ook voor een hernieuwd besef dat kunst meer is dan het eindproduct. Je kunt kunst ook zien als een houding, een vrije manier van zaken omkeren, elementen combineren, een ongerijmde omgang met kennis. De Uruguayaanse, in New York levende kunstenaar en educator Luis Camnitzer noemt dat Art Thinking: kunst als manier van denken en kijken, die voortkomt uit de prikkeling van vragen stellen. Kunst is in die optiek niet weggelegd voor kunstenaars alleen, het is een domein waar je vragen kunt delen met het publiek.

Daarom vroegen we de kunstenaars uit ons programma om de vragen die aan hun projecten ten grondslag liggen, met ons te delen. Van Kyoko Scholiers kwam deze: ‘Hoe werkt de tijd in op onze fragiliteit en ons vreemde vermogen om na iedere mokerslag weer recht te krabbelen?’ Maria Jerez en Edurne Rubio vragen zich af: ‘If we experience the theatre as a microclimate with a very specific set of atmospheric conditions, what kind of dialogue can we establish between us, humans, and natural phenomena?’ Bwanga Pilipili: ‘L’Imaginaire est-il politique ?’ Of Diederik Peeters: ‘Welke plaats kunnen we maken voor het onbegrijpelijke, het bovennatuurlijke – en voor de spoken die we met ons meedragen?’

Eind augustus zal ons najaarsprogramma compleet zijn, aangevuld met voorstellingen, lezingen, kleinschalige activiteiten… en even zovele vragen, natuurlijk!

how to be many in the city? in society? in a theatre?
how to be many and have an impact?
how to be many on earth — together with other species and nature?
how to be many within ourselves?
how to give voice to many — and listen to each other?

– ESTHER SEVERI, AGNES QUACKELS & BARBARA VAN LINDT