3. Hoe hou je ruimte vrij voor het onverwachte?

Net als velen onder jullie, vergaderen we veel. Zulke vergaderingen zijn nuttig. Ze helpen ons te beslissen wat we op tafel willen leggen. Aan dit programma zijn dan ook behoorlijk wat meetings voorafgegaan.

Maar we hebben ook gesprekken georganiseerd. Anders dan vergaderingen zijn gesprekken open processen, die kunnen leiden tot onverwachte resultaten. Onze nieuwe gesprekspartners voor dit programma zijn mensen of organisaties die actief werken rond gemeenschapsvorming, sociale rechtvaardigheid en/of artistieke praktijken die hun weg nog niet naar de grotere podia hebben gevonden. We begonnen elk gesprek met deze vragen: ‘Wat missen we in onze theaters vandaag? Is er een specifiek, urgent thema dat je graag wil aanpakken Kunnen we jullie uitnodigen om host te zijn in ons theater, zodat jullie zelf andere mensen kunnen uitnodigen?’ Sommige van die gesprekken die we afgelopen winter hebben aangevat, leidden snel tot afgelijnde projecten. Met andere zijn we nog niet klaar. Ze lopen nog, omdat diepgaand vertrouwen tijd vraagt en sommige processen nu eenmaal langer duren dan andere.

En dus houden we intussen ruimte vrij voor hen. In onze kalenders en budgetten blijven plekken open, zodat, wanneer de gesprekken beëindigd raken, hun uitkomst de nodige aandacht kan krijgen.

Ook dat is een leerproces. Kunnen we leren het comfort op te geven van zeker weten hoe de dingen in de toekomst zullen gaan?

– AGNES QUACKELS & BARBARA VAN LINDT