ma di wo do vr za zo
1
 
2
 
3
 
4
 
5
 
6
 
7
 
8
 
9
 
10
 
11
 
12
 
13
 
14
 
15
 
16
 
17
 
18
 
19
 
20
 
21
 
22
 
23
 
24
 
25
 
26
 
27
 
28
 
29
 
30
 
 
 
 
 
 

De macht der theaterlijke dwaasheden

theater
16—17.03.2013

In 2012 is het dertig jaar geleden dat theatermaker en beeldend kunstenaar Jan Fabre een zeer opgemerkte intrede deed in de Vlaamse theatergeschiedenis met zijn acht uur durende voorstelling Het is theater zoals te verwachten en te voorzien was. Twee jaar later veroverde hij de internationale podia met De macht der theaterlijke dwaasheden. Om deze verjaardag te vieren worden beide producties hernomen met een volledig nieuwe cast.

Meer nog dan in Het is theater zoals te verwachten en te voorzien was stelt Jan Fabre in De macht der theaterlijke dwaasheden het theater (de opera, de dans) als medium in vraag. Tegelijk verbindt hij het theater van dat moment (1984) – en in het bijzonder zijn eigen theaterarbeid – met het theatrale erfgoed, met de traditie, de canon, de kunstgeschiedenis.

De voorstelling is opnieuw in verschillende scènes of  handelingen opgedeeld. Hans Christian Andersens verhaal van De nieuwe kleren van de keizer is een van de rode draden die de fragmenten met elkaar verbindt. De schijn, het pretenderen van  de keizer staat als metafoor voor de illusie, voor het liegen van het theater. Fabre wenste deze voorstelling dan ook bij voorkeur te spelen in de rode pluche en het klatergoud van de grote burgerlijke schouwburgen: opdat het contrast tussen de hypocrisie en de frivoliteit van dit decor en de échtheid en de discipline van de performers op de scène zo groot mogelijk zou zijn. Als beeldend kunstenaar was Fabre zich maar al te goed bewust van de druk die ‘de markt’ op zijn kunst uitoefende, van de recuperatie die zijn eigen werk bedreigde. Ook hier komt de vraag naar boven hoe de tijd van vandaag onze perceptie van deze voorstelling zal kleuren of transformeren. Een tijd waarin ‘de markt’ àlle aspecten van ons leven is gaan bepalen.

‘Vier en een half uur vertoning die mij ademloos houdt, mij van de ene opwinding naar de andere voert … prangende momenten, hoog-dramatische scènes en ronduit schitterende beeldkomposities … groot teater dat je in alle vezels raakt … teater om nooit meer te vergeten’ – Wim Van Gansbeke, Happening, BRT (1985)
 
‘Een hecht gestruktureerd Gesamtkunstwerk… een krachtig en rijk fresco…’ – Knack (1985)
‘Een sleutelmoment uit de theatergeschiedenis’ - La Libre Belgique (2012)

Original credits : concept, direction, light, scenography, choreography Jan Fabre | music Wim Mertens, Soft Verdict | original cast Ingrid Dalmeyer, Els Deceukelier, Roberto De Jonge, Marion Delforge, Marc Hallemeersch, Peter De Smet, Katinka Maes, Erwin Kokkelkoren, David Riley, Werner Strouven, Wim Vandekeybus, Annamirl Van Der Pluym, Marc Van Overmeir, Paul Vervoort, Philippe Vansweefelt | costumes Pol Engels, Jan Fabre | technique Bruno Aertsen, Maart Veldman | production manager Geert Van Goethem | artistic direction Tijs Visser | coordination Hugo De Greef, Ritsaert Ten Cate | production Projekt 3 (Antwerp), Mickery (Amsterdam), Kaaitheater 85 (Brussels) | co-production Festival De Lille (Lille), Theatre Gerard Philippe (Paris) |

Credits re-run : concept, direction, light, scenography, choreography Jan Fabre | music Wim Mertens, Soft Verdict |new cast Kasper Vandenberghe, Maria Dafneros, Piet Defrancq, Melissa Guerin, Nelle Hens, Sven Jakir, Carlijn Koppelmans, Georgios Kotsifakis, Dennis Makris, Lisa May, Giulia Perelli, Gilles Polet, Pietro Quadrino, Merel Severs, Nicolas Simeha |  assistent director Miet Martens, Renee Copraij | costumes Katarzyna Mielczarek| Technical Direction Thomas Vermaercke, Geert Vanderauwera | Production Manager Helmut Van den Meersschaut | Singing Coach Hans Peter Janssens | Tango Instructors Tango Argentino, Marisa Van Andel & Oliver Koch | Internships Giulio Boato, Yorrith Debakker, Zafeiria Dimitropoulou | Styling Savagan Brussels | Production Troubleyn/Jan Fabre vzw  co-production rerun 2012 deSingel (Antwerp), Romaeuropa Festival, Rome.