Rosas danst Rosas

Rosas danst Rosas betekende de internationale doorbraak van Anne Teresa De Keersmaeker in 1983. Ondertussen vormt de voorstelling een ijkpunt in de geschiedenis van de postmoderne dans. Rosas danst Rosas bouwt verder op het minimalisme dat De Keersmaeker initieerde in Fase (1982). Abstracte bewegingen vormen de basis van een gelaagde choreografische structuur waarin herhaling de hoofdrol speelt. De heftigheid van die bewegingen wordt gecounterd door kleine, dagelijkse gebaren. 

Rosas danst Rosas werd in 1983 gelezen als uitgesproken vrouwelijk, een feministisch statement. Vier danseressen dansen zichzelf, opnieuw en opnieuw. De uitputting en volharding die hiermee gepaard gaan, zorgen voor een emotionele geladenheid die in scherp contrast staat met de rigoureuze structuur van de choreografie. De repetitieve, ‘maximalistische’ muziek van Thierry De Mey en Peter Vermeersch kwam samen met de choreografie tot stand. De filmversie van Rosas danst Rosas, in 1997 vastgelegd door De Mey, werd al snel even iconisch als de voorstelling.  

Dankzij het online participatieplatform Re:Rosas! kan iedereen de 2de beweging - een vereenvoudigde versie van de stoelenchoreografie- aanleren. Honderden dansliefhebbers van over heel de wereld hebben op die manier hun eigen filmpje gedeeld. Sinds 1983 werd de voorstelling bijna 500 keer opgevoerd, door 28 verschillende dansers gespreid over 5 generaties. Voor deze herneming zal een volledig nieuwe cast Rosas danst Rosas dansen. 

• Anne Teresa De Keersmaeker (1960) maakte haar eerste choreografie Asch in 1980, na haar studie dans aan Mudra in Brussel en de Tisch School of the Arts in New York. Twee jaar later ging Fase, Four Movements to the Music of Steve Reich in première. In 1983 richtte De Keersmaeker in Brussel het dansgezelschap Rosas op, tijdens de creatie van de voorstelling Rosas danst Rosas. Haar choreografisch werk berust op een nauwgezette verkenning van de band tussen dans en muziek. Met Rosas creëerde ze een omvangrijk oeuvre dat gebruikmaakt van muzikale structuren en partituren uit verschillende tijdperken, van oude muziek tot hedendaagse composities en popmuziek. Haar praktijk ontleent ook vormelijke principes aan de geometrie, wiskundige schema's, de natuur en sociale structuren. In 1995 richtte De Keersmaeker in Brussel de school P.A.R.T.S. (Performing Arts Research and Training Studios) op, in samenwerking met De Munt/La Monnaie.