basis for being نرگس

Een huisfeestje in het Teheran van 1991. Dat is de setting voor een re-enactment die choreograaf Sina Saberi opzet. Hij nodigt ons uit om samen die avond opnieuw te creëren, en op een choreografische manier onszelf én ons/het verleden te (her)ontdekken. Verschillende rollen komen daarbij aan bod: het kind, de ontaarde persoon en de danser tekenen present om je mee op sleeptouw te nemen door verschillende manieren van zijn, die samen de basis van ons bestaan vormen.  

De gastheer reist samen met het publiek door bewegende beelden van een verleden. Alleen is het aan ons om te kiezen: zijn we de gast die enkel wil observeren, of de gast die misschien wil participeren aan de dans? 

Tijdens zijn residentie in K3, verkent de Iraanse choreograaf Sina Saberi zowel traditionele als hedendaagse vormen van beweging binnen een Iraanse culturele context. Hij gaat op zoek naar een choreografisch proces van herinnering, waarvoor hij bewegende beelden van een verleden bestudeert dat noch persoonlijk noch aanwezig is.  

* نرگس of Narges is in het Perzisch een eigennaam voor vrouwen, een toespeling op het oog van de geliefde en het woord voor de narcis.  

• Sina Saberi (he/او) is choreograaf, communicatiewetenschapper en cultureel manager uit Teheran, gevestigd in Duitsland. Zijn praktijk en onderzoek zijn geïnspireerd door zijn culturele achtergrond en draaien om de kunstvorm dans als een alternatieve staat van zijn. Waar kunnen het persoonlijke en het publieke zich met elkaar verbinden en uiteindelijk een punt van saamhorigheid bereiken? Dit wordt weerspiegeld in zijn trilogie Prelude, Damnoosh & Narges die hij sinds 2016 internationaal deelt. Hij is de oprichter van Ka.keshan; een onbepaalde ruimte voor choreografische creatie en dans outreach.