Adieu & Merci

De voorstelling is afgelopen, de zaallichten gaan aan. Het publiek begint te applaudisseren. De danseres komt terug op het podium en groet het publiek. Wat gebeurt er precies op dat moment? Zitten we nog in de voorstelling of is die al voorbij – of staan we op de grens tussen beiden? En wat zit er achter de beweging van de performer: het buigen en het publiek bedanken voor haar goedkeuring?

Om deze specifieke theatercode in de kijker te zetten, kruipt Latifa Laâbissi in de huid van een paradoxaal figuur die haar in staat stelt de historische, esthetische en subjectieve lagen van deze groet te doorkruisen: de ene keer als zichzelf en dan weer als een groot aantal anderen die haar zijn voorgegaan, glijdt ze tussen identiteiten en registers.

Met Adieu et Merci brengt Laâbissi een nauwgezette choreografie van sporen en buigingen, met verhalen in verhalen in verhalen. In dit einde zonder einde, dat telkens weer een andere variatie van dezelfde groet opvoert, verweven verhalen zich met elkaar en komen herinneringen bovendrijven.

• In haar werk vermengt en herdenkt Latifa Laâbissi genres en formats. Verhalen, figuren en stemmen komen samen in een antropolgisch landschap, waarin de  hedendaagse samenleving doorschemert. Net als in haar vorige voorstellingen, graaft ze met Adieu et Merci in het onderbewustzijn van dans om er zo de dode hoeken en blinde vlekken in bloot te leggen.

Opgelet: deze voorstelling bevat scènes met naaktheid.