Between what is no longer and what is not yet

Juan Dominguez schorst gebeurtenissen om een tijdsinterval te installeren waarin hij zijn verleden integreert in zijn toekomst. Hij vertaalt zijn visies en  verlangen om het onbekende te ontmoeten met behulp van taal. Voor het eerst in 14 jaar werkte Dominguez alleen, met als resultaat een zelfportret waarin hij zichzelf en enkele van zijn vrienden aan het woord laat.

In de context van The Artist Commoner. (Self) Education of New Subjectivities.