De verbouwing

Vergeefs geknutsel

Ylka en Thomas laten hun huis verbouwen. Twee verbouwers zijn al maanden in de weer, maar de plannen worden steeds opnieuw gewijzigd. Tot waar moet dat muurtje lopen? Mag Ylka Thomas kunnen zien als zij de trap afkomt? Wie besloot waar dat deurtje moest komen? En waarom staat het dan niet op zijn plaats? Er komen steeds meer barsten in de samenwerking, tussen baas Ben en zijn handlanger Mike, maar vooral tussen de in een midlifecrisis verkerende Ylka en Thomas. Echt fout gaat het als Thomas het deurtje terug wil op de oorspronkelijk afgesproken plaats. De verbouwing groeit uit tot een metafoor voor al het vergeefse geknutsel aan een niet-werkend huwelijk.

De verbouwing (1998) is een tekst van de Nederlandse theatergroep Carver. De naam van de groep verwijst naar de Amerikaanse auteur Raymond Carver (1938-1988), de meester van het dirty realism. De dialogen in De verbouwing zijn ijzersterk: ze lijken onschuldig, maar zitten vol insinuaties, verkapte aanklachten, doortrapte wraaknemingen. Blootliggende zenuwen! De verbouwing mengt humor en tristesse op een sublieme manier.

Na een succesvolle eerste speelreeks vorig seizoen herneemt Tristero De verbouwing opnieuw op locatie in Molenbeek. Laat het deze keer niet aan u voorbij gaan!

'Een blik, een stilte, een lichaamshouding of een subtiele schouderophaal zeggen veel meer dan een korte dialoog over koffie. En laat dat nu net hetgeen zijn waar het Brusselse gezelschap Tristero meester in is. Vandenbempt, Dirkx en De Proost kunnen als geen ander de subtiele onderhuidse spanning uitspelen.' **** Roeland de Trazegnies – cobra.be

'Dat is de grote sterkte van deze tekst […]. Hoe het kleine dagdagelijkse verloop in feite de struggle for life is waarmee we allemaal te kampen hebben.' *** Liv Laveyne – De Morgen

'Aan hun uitgestreken smoelen herken je Tristero. Anders dan Wie is er bang voor Virginia Woolf? hanteert dit stuk niet de voorhamer, maar het schuurpapier. Veeg na veeg komt de knoop bloot te liggen, dankzij de dubbelzinnigheid van de taal en de subitiele toon waarmee de acteurs de tekst brengen. De verbouwing is fijnzinnige sloop.' *** Wouter Hillaert – De Standaard

'Zelden wordt de maatschappelijke miserie zo glashelder en plezant voorgesteld. Helemaal geniaal Tristero.' *** Els Van Steenberghe – Knack