ma	di	wo	do	vr	za	zo
1	2	3	4	5	6	7
8	9	10	11	12	13	14
15	16	17	18	19	20	21
22	23	24	25	26	27	28
29	30

Swamp Club

Philippe Quesne / Vivarium Studio

theater

21—22.02.2014

Kaaitheater

Droom en realiteit

Philippe Quesne kondigt zijn nieuwe voorstelling aan als een fantastische, muzikale stadsfabel. Ze speelt in een geïsoleerd moeras, bevolkt door vreemde creaturen. In dat drassige landschap staat een gebouw op palen: de Swamp Club. Het is een kunstencentrum en een residentieruimte voor artiesten. Drie residenten wonen er samen met dieren uit het water en het woud. Zij ontvangen er artiesten uit Polen of IJsland, maar ook een kamerorkest waarmee ze klassieke muziek opnemen. Men hoort er flarden van het strijkkwartet nr. 8 van Sjostakovitsj of Het meisje en de dood van Schubert. Dat utopische centrum wordt bedreigd door een stadsproject. Het is tot de sloophamer veroordeeld. De Swamp Club moet zijn verdediging organiseren...

• Philippe Quesne speelt op een ingenieuze manier met de conventies van het theater. Hij creëert een universum waarin hij droom en realiteit, muziek en taal met elkaar verweeft. Hij vertrekt van rituelen uit het dagelijkse leven en transformeert ze tot kleine ceremonies, soms melancholiek, soms grappig. Voor de tiende verjaardag van zijn Vivarium Studio creëert Quesne een voorstelling met medewerkers van het eerste uur en met acteurs die hij op zijn buitenlandse tournees heeft ontmoet.

Philippe Quesne komt uit de beeldende kunst. Sinds de oprichting van Vivarium Studio in 2003 ontwikkelde hij zich tot één van de belangrijkste internationale podiumkunstenaars. Zijn werk wordt wereldwijd getoond, van Avignon tot New York en Hong Kong. Wij presenteerden van hem L'Effet de Serge, La Mélancolie des Dragons en Big Bang.
Sinds januari 2014 is Philippe Quesne de nieuwe directeur van het theater van Nanterre-Amandiers.

Soul Food: diner avec Philippe Quesne
Sa 22/02 18:00>20:00 Kaaitheater | FR | dinner € 12

• Soul Food? Lekker!En vooral ook interessant: Philippe Quesne, beeldend kunstenaar en markant theatermaker, laat in zijn ziel kijken: wat inspireert hem bij het maken van zijn werk? Journaliste Anna Luyten voert het gesprek. En français.

conceived, directed and designed by Philippe Quesne | with Isabelle Angotti, Snæbjörn Brynjarsson, Yvan Clédat, Cyril Gomez-Mathieu, Ola Maciejewska, Émilien Tessier, Gaëtan Vourc’h and the Amôn String Quartet: Aymeric de Villoutreys (Violon 1), Margaret Hermant (Violon 2), Antoine Combot (Alto), François-Jean Ysambart (Violoncelle) | artistic co-operations Yvan Clédat, Cyril Gomez-Mathieu | assistant Marie Urban | Photographs Martin Argyroglo | Drawing Ludovic Debeurme | costumes Corine Petitpierre | technical manager Marc Chevillon | Sound and light manager Thomas Laigle | Construction Nicolas Amar, Timothy Larcher, Nicolas Loridan, Fabrice Parizy | interns Céline Champinot, Léo Gobin | Production-Administration Dominique Bouchot, Sandra Orain | production Vivarium Studio | co-production Wiener Festwochen (Autriche), Théâtre de Gennevilliers - Centre Dramatique National, de création contemporaine (France), Festival d’Automne à Paris (France), Foreign Affairs – Berliner, Festspiele (Allemagne), Festival d’Avignon (France), La Ménagerie de Verre (France), Le Forum /Scène conventionnée de Blanc-Mesnil (France), Kaaitheater (Belgique), La Filature Scène nationale de Mulhouse (France), Internationales Sommerfestival – Hambourg (Allemagne), Festival Theaterformen Hanovre / Braunschweig (Allemagne), La Bâtie – Festival de Genève (Suisse). Avec le soutien du Centre chorégraphique national de Montpellier Languedoc Roussillon (France) et de EMPAC – Rensselaer Polytechnic Institute, and the Jaffe Fund for Experimental Media and the Performing Arts (Etats-Unis). Une action financée par la Région Ile-de-France. La compagnie est conventionnée par la DRAC Île-de-France, Ministère de la Culture et de la Communication, et par le Conseil Régional Île-de-France au titre de la Permanence artistique et culturelle. Philippe Quesne est artiste associé au Théâtre de Gennevilliers depuis 2012.