Low Pieces

Een roedel wolven en wiegend zeewier

Een groep naakte lichamen beweegt kruipend over de scène; de groep valt uit elkaar, vormt zich opnieuw en opnieuw in telkens andere constellaties. Ze lijkt ‘vloeibaar’. Soms doen deze wezens denken aan een kudde, een roedel wolven of een leeuwenfamilie. Dan weer aan planten of wiegend zeewier. Eén ding is zeker: onze traditionele voorstelling van een menselijk lichaam wordt onderuitgehaald; de afwezigheid van kleding maakt het ons nog moeilijker te identificeren wie of wat deze wezens zijn.

Sinds zijn solo Self Unfinished (1998) is de transformatie van het lichaam op de scène en de transformatie van de perceptie van de toeschouwer die naar dat lichaam kijkt één van de centrale aandachtspunten van de Franse choreograaf Xavier Le Roy. Low Pieces is het resultaat van verschillende werkperiodes, waarin Le Roy en vele van de dansers en choreografen die met hem op de scène staan materiaal hebben samengebracht. In het Kaaitheater wordt Low Pieces gespeeld in de versie die in de zomer van 2011 op het festival van Avignon te zien was.

De dansvoorstelling begint en eindigt met een in tijd afgebakend gesprek: tussen de performers, tussen de performers en het publiek. Bewegingen en woorden zijn voor Le Roy complementair. Converseren bestaat  niet alleen uit gesproken zinnen; ook de gebaren, de concentratie en de aandacht bij het luisteren, de energie die heen en weer gaat, maken er deel van uit. Het slotgesprek verloopt in het donker: de kracht en de kleur van de stem treedt hierdoor op de voorgrond. Met minimale theatrale middelen – het licht gaat gewoon aan of uit, de geluiden worden door de performers zelf gemaakt, enz. – creëert de groep beelden van een bizarre schoonheid en koppelt deze aan ‘een kleine oefening in democratie’ tussen spelers en publiek.