Drumming
Vrolijk en wild
Steve Reich voltooide Drumming in de herfst van 1971. Het is een sleutelwerk dat de balans opmaakt en tegelijk de toekomstige evolutie van de componist laat voorvoelen.
Jean Luc Plouvier: ‘Het kan als het laatste radicale werk van Reich worden beschouwd: het vormt het vrolijke en wilde sluitstuk van een tijd van avant-gardistisch en onverzettelijk minimalisme. Met de diversiteit van de timbres, de soepelheid van de procédés, de structuur in vier bewegingen, het lange dionysische einde, staat dit werk aan het begin van de evolutie die Reich tot een synthese tussen het minimalisme en het klassieke erfgoed zal brengen. Zoals elk stuk van Reich, krioelt Drumming van subtiel gedoseerde, minuscule coups de théâtre, die het proces dramatiseren zonder de flux ervan aan te tasten: de introductie van een nieuw instrument, registerveranderingen, melodische permutaties...’
● Op voorstel van Anne Teresa De Keersmaeker, die in 1998 voor Rosas een choreografie op dit werk had gemaakt, werd Drumming in 2000 in het repertoire van Ictus opgenomen. Het is een niet te missen ‘evergreen’ van het ensemble.
« L'équilibre entre précision mécanique et expression ludique est parfait. » – Le Monde
Ictus Georges-Elie Octors, Gerrit Nulens, Miquel Bernat, Géry Cambier, Michael Weilacher, Jessica Ryckewaert, Tom De Cock, Koen Plaetinck (percussion), Michael Schmid (flute), NN (soprano), NN (alto) | sound direction Alex Fostier | production Eric Verberdt
