God exists, the Mother is present, but they no longer care

De Noors-Iraanse choreograaf Hooman Sharifi ontleent de titel van zijn nieuwe voorstelling aan Roland Barthes’ Fragments d’un discours amoureux. Naast flarden uit dat boek integreert Sharifi ook citaten uit Kaspar van Peter Handke, uit On violence van Hannah Arendt en uit werken van Friedrich Nietzsche.

In tegenstelling tot eerdere producties van Sharifi is de eerste impuls voor deze creatie geschreven materiaal. De relatie tussen tekst en beweging en vooral ‘de daad van het lezen’ worden onderzocht in een reeks van variaties en situaties. Het gebruik van woorden leidt voor de toeschouwer steeds tot een meer gedefinieerde betekenis dan het gebruik van beweging.

Vier dansers en een overheadprojector gaan een gesprek aan met het publiek. Sommige teksten worden gesproken, andere worden op een scherm geprojecteerd. Het publiek wordt uitgenodigd dit materiaal te lezen en de betekenis gepuurd uit die lectuur mee te nemen in het kijken. Het lezen wordt een integraal deel van de theatrale ervaring.