Mia Kermis (+10)

Vlakbij het vroegere huis van Stefanie Claes is een vondelingenschuif, een plek die haar mateloos fascineert. Het beeld van een pasgeboren kind zonder aantoonbare wortels is het begin van een voor Stefanie belangrijk verhaal. In oude stadsarchieven wordt een vondeling beschouwd als iemand zonder verleden. Maar iedereen komt toch ergens vandaan? Welke betekenis heeft een verleden voor je heden en je toekomst? De namen van de vondelingen werden geïnspireerd op de omstandigheden waarin de kinderen werden gevonden: van Marie Orgie en Engelbertus Dorstig tot Maria Ijsrol en Anne Theresia Kermis.

Mia Kermis is een ode aan alle vondelingen die ooit hebben geleefd en aan de verbeelding en de nieuwsgierigheid naar onze oorsprong. Stefanie Claes creëert in Mia Kermis een unieke beeldende taal zonder woorden waarmee ze het verhaal vertelt van een kind dat op zoek gaat naar haar eigen begin om zo te kunnen (op)groeien. Het resultaat is een intieme miniatuurvoorstelling voor volwassenen waarbij kinderen vanaf 10 jaar welkom zijn.

• Lucinda Ra is het collectief van theatermakers Simon Allemeersch, Barbara Claes en Stefanie Claes, muzikanten Giovanni Barcella en Jeroen Van Herzeele, zakelijk leidster Brigitte Mys, beeldend kunstenaar Sofie Van der Linden en vormgever Mario Debaene. Los-vast, noemen ze hun collectief zelf, omdat de concrete projecten vertrekken vanuit een concrete aanleiding voor een nieuwe verhaal. En die timing is voor iedereen anders. Alle voorstellingen van Lucinda Ra ontstaan in de wereld buiten het theater en vanuit iets dat hen raakt. Ze zoeken naar een manier om om te gaan met de harde realiteit die tekenend is voor de huidige maatschappij. Vaak nemen ze enkele jaren de tijd om zich in de onderwerpen te verdiepen. Via ontmoetingen, evenementen en interviews verzamelen ze – elk vanuit hun eigen discipline – materiaal voor hun verhaal. Het resultaat is een ervaring die tot op het bot gaat.

“Mia Kermis toont hoe de magie van theater in zijn dubbele bewustzijn ligt: niets mooier dan kijken naar de machinerie achter een fantasiewereld om er vervolgens helemaal in mee te stappen.” – Jury Theaterfestival

"Er zit een enorme verbeeldingskracht achter deze voorstelling, die woorden overbodig maakt. Claes hoeft maar de ijzerdraadjes van Mia's armen naar haar oren te buigen om duidelijk te maken dat het Mia even te veel wordt. Dit is een stuk voor wie op zoek is naar zijn of haar roots, maar evengoed voor iedereen die zich wel eens alleen voelt." – Nieuwsblad