#gender

Heeft stem een gender? Zowel gebruik makend van drag, vogueing, striptease, YouTube-tutorials als het triadisch ballet van Oskar Schlemmer, proberen zeven lichamen en nog veel meer objecten nieuwe constellaties uit, als surrealistische ready-mades. Met veel ironie toont de voorstelling genderidentiteiten op een hyper-stereotiepe manier, om ze vervolgens weer te ontmantelen.

Achterland (1990) is een scharniervoorstelling binnen Anne Teresa De Keersmaekers oeuvre. Het minimalisme en de overheersende vrouwelijkheid van de vroege Rosas-stukken maakten plaats voor een ambigu niemandsland waarin grenzen en tekens vervaagden. Afgelopen seizoen maakte de herneming van Achterland met een nieuwe generatie Rosas-dansers grote indruk: laat deze herkansing niet aan je voorbijgaan.

Waarom is het belangrijk om de gemarginaliseerde geschiedenis van feminisme in Roemenië en Oost-Europa voor het voetlicht te brengen? En wat kan dit betekenen voor ons collectieve, historische bewustzijn? Met een collage van feministische stemmen, artistieke gebaren, historische avant-garde en traditionele songs focust Eszter Salamon op Roemeense geschiedenissen.

In 1809 schrijft Goethe Die Wahlverwandtschaften, het was een amoureus experiment in de lijn van Temptation Island. Nu schrijven de KOE en Lineke Rijxman een nieuwe versie. Met dezelfde ingrediënten – twee mannen, twee vrouwen, een tuin – beginnen de makers aan een totaal nieuw experiment. Seks(e)(n) gaat over hokjes en labels, over definities en appropriaties, over vrijheid en maakbaarheid.

Juli Apponen onthult een autobiografie van haar lichaam. Onvermijdelijk gaat die over identiteit, seks en gender. Het resultaat is een collage van onnoemelijke pijn, anatomische rapporten van veel te veel operaties en bureaucratische avonturen. Wie of wat bepaalt wie of wat je bent? Deze indringende lecture performance beantwoordt die vraag, misschien uitdrukkelijker dan je eigenlijk wil.

In hun zo typische stijl breken de dames van Discordia de plot van De dame met de camelia's van Alexandre Dumas fils open en laten zich –  verrassend misschien – helpen door Markies de Sade. Is er een actievere rol voor Marguerite mogelijk, of staan schaamte en conventioneel denken nog altijd in de weg?