Deze voorstelling is helaas afgelast wegens ziekte van één van de dansers. In het Amerikaanse Midwesten van de jaren 1880 verstopten blanken illegale alcohol in hun laarzen wanneer ze handel dreven met indianen – een effectieve strategie om opstandige native Americans te neutraliseren door dronkenschap. ‘Bootlegging’ was geboren. Nu is er Bootlegged: een ontmoeting tussen Boyzie Cekwana en Danya Hammoud: twee lichamen, twee verhalen, en twee geschiedenissen.

Julian Hetzel bevraagt de esthetisering van geweld en de explosieve kracht van oorlogsbeelden. Vertrekkende vanuit het principe van ‘creatie door destructie’, importeerde hij enkele kilo’s oorlogspuin uit Syrië. De brok-stukken transformeerde hij in Europa tot kunst. All Inclusive plaatst kunst naast oorlog, toeristen naast vluchtelingen, en verbindt realiteit met verbeelding.

Met zijn Precarious Pavilions reist Kaaitheater artist-in-residence Michiel Vandevelde langs vier steden. In elke stad bouwt hij met een andere artiest aan een paviljoen, telkens rond de vraag: ‘Hoe gaan we om met ruimte en architectuur in deze onstabiele wereld?’. Voor zijn tweede paviljoen in Brussel landt choreograaf Michiel Vandevelde samen met het collectief 431 op het Muntplein.

Nooit gingen er meer boodschappen de wereld in, of waren we bereikbaarder dan nu. Maar spreken we nog echt met elkaar – of eerder alleen met onszelf en ons apparaat? Met AntennA bouwt Kevin Trappeniers een metershoge zendmast, eromheen ontstaat een nieuwe, stille ruimte. Welke inhoud kan die nieuwe leegte krijgen?

Milo Rau en zijn team reizen naar de politieke hotspots van deze tijd: de mediterrane vluchtelingenroutes vanuit het Midden-Oosten en de gebieden van de Congolese burgeroorlog. In deze semi-documentaire dubbelmonoloog begeven Els Dottermans en de jonge Franse actrice Olga Mouak zich bewust op tegenstrijdig terrein. Hoe kunnen we de ellende van anderen verdragen en waarom kijken we ernaar?

Deze voorstelling werd geschrapt door de weigering van visa aan Congolese acteurs/dansers. Wat is theater? Wat betekenen emoties en geschiedenis op een podium? Faustin Linyekula verbeeldt zijn persoonlijke kijk op de geschiedenis van dans en theater in Afrika. In welke mate bepaalt het verleden het heden en zelfs de toekomst? Begeleid door muziek van Ray Lema, daagt hij zo de basistechnieken van “echt theater” uit.

Een dag voor de gemeenteraadsverkiezingen loopt een stoet in het wit geklede mensen doorheen Brussel. Ze dragen witte borden, zonder slogans. De Amerikaanse choreografe Anna Halprin creëerde Blank Placard Dance in 1967 als protest tegen de Vietnamoorlog. Anne Collod recreëert deze performance met Brusselse deelnemers.

Opgelet: deze voorstelling is afgelast om de verspreiding van het nieuwe coronavirus tegen te gaan. 1974, Zaïre. In de bokswedstrijd van de eeuw schakelt Muhammad Ali George Foreman uit. Mobutu Sese Seko richt het Nationale Ballet van Zaïre op. Fast forward naar 2019. Faustin Linyekula creëert een voorstelling waarin hij nadenkt over de sleutelmomenten in de geschiedenis van het theater. Samen met drie leden van het Congolese Nationale Ballet, en acteurs Papy Maurice Mbwiti en Oscar van Rompay, onderzoekt hij wat de jonge Congolese staat had kunnen zijn.

Opgelet: deze voorstelling is afgelast om de verspreiding van het nieuwe coronavirus tegen te gaan.  Tafukt/The Sun/Athena is een danssolo en het eerste deel in een trilogie die focust op de betekenisleer en mythologieën van de Tamazigh – de inheems bevolking van Noord-Afrika. Hoe kunnen we de huidige canon in vraag stellen? Kan performance een vorm van verzet zijn? Radouan Mriziga wil een ruimte creëren voor reflecties over het verleden, om tot een meer inclusieve toekomst te komen.

Opgelet: deze voorstelling is afgelast om de verspreiding van het nieuwe coronavirus tegen te gaan.  ‘Ik verzet mij tegen de luiheid van verzet. Ik walg hoe woede zich een waardig argument waant. Ik schaam me voor de saaiheid van de schreeuwers.’ Na Otaku, In Onaanvaardbare Staat en Habeus Corpus keert Joost Vandecasteele terug met deze nieuwe solo.