the tangible

The next day I accompanied him to the ruin. There were several epicentres where everything had been reduced to dust, surrounded by tiny fragments. Except for pipes and wires no recognisable objects remained. Everything which had been assembled during a lifetime had gone without trace, had lost its name. An amnesia not of the mind but of the tangible.

- uit From A to X van John Berger

Een liefdesverklaring aan de wieg van de beschaving

Bij de voorstellingen van toneelspelersgezelschap STAN is de tekst gewoonlijk het vertrekpunt. Dit keer is dat anders. Op de scène staan drie danseressen (Tale Dolven, Liz Kinoshita en Federica Porello uit resp. Stavanger, Toronto en Genua), Rojina Rahmoon uit Damascus, Eid Aziz uit Nablus en Frank Vercruyssen uit Antwerpen.

Er is beeldmateriaal van Yazan Khalili en Ruanne Abou Rahme, kunstenaars uit Ramallah. Er is muziek van Checkpoint 303, Al Maslakh, Sublime Frequencies of György Ligeti. En misschien toch ook tekst... van John Berger, Etel Adnan, Mourid Barghouti, Mahmoud Darwish.

Met the tangible willen de makers een liefdesverklaring brengen aan de driehoek Beiroet-Palestina-Bagdad, de wieg van de beschaving: een voorstelling die meer over mensen gaat dan over partijen en standpunten, die over het Midden-Oosten praat zonder neo-oriëntalistisch, bevoogdend of simplistisch te zijn. Ofwel: een persoonlijke beschouwing met dans als uitgangspunt. Omdat dans dingen kan uitdrukken wanneer woorden niet meer toereikend zijn.

[Deze voorstelling werd eerder aangekondigd als The Fertile Crescent.]