Body of Work

Vaak wordt gezegd dat dans een vluchtige, vergankelijke kunstvorm is, die verdwijnt zodra de voorstelling is afgelopen. Maar vraag het een danser, en die zal je iets helemaal anders vertellen. Dans en choreografie laten sporen na in het lichaam. Vaak fysiek en concreet: de ontwikkeling van spieren, het trauma van een blessure. Maar ook de herhaling van, en de herinnering aan bewegingen laten hun sporen na. Zo blijven choreografieën uit het verleden nazinderen in het lichaam van de danser.

In Body of Work gaat Daniel Linehan bij zichzelf op zoek naar die sporen. Hij verdiept zich in het choreografisch materiaal dat hij de afgelopen 13 jaar creëerde en ontdekt fragmenten die na al die tijd nog aanwezig zijn in zijn lichaam. Die remixt hij tot een nieuwe danssolo: een choreografie van het verstrijken van de tijd, die aantoont hoe het verleden altijd in het heden is verankerd.

• Van Zombie Aporia tot – vorig seizoen nog – Un Sacre du Printemps: sinds hij afstudeerde aan PARTS toont de New Yorks-Brusselse choreograaf Daniel Linehan zijn werk in het Kaaitheater. Nu staat hij hier voor het eerst alleen op scène.

"Als danser ervaar je dat sommige stukken uit het verleden in je lijf blijven zitten." — interview in De Morgen