Mer-
Met de dood het leven vieren
In hun nieuwste creatie reiken Claire Croizé en Etienne Guilloteau naar de einder. Vijf dansers en vijf muzikanten brengen een meerstemmig stuk van zang en dans, gebouwd rond 15e- en 16e-eeuwse polyfonieën over dood, verdriet en pijn. Toch blijft er ruimte voor lichtheid en vreugde. Want naast het onbekende en het mysterieuze, is sterven net zo goed een triviale en ‘doordeweekse’ gebeurtenis. Van bij je geboorte zet het sterven zich in als een continue beweging: het leven in vrije val. Net door die dood te erkennen, willen Croizé en Guilloteau dat leven voluit vieren.
• De vluchtigheid van ons bestaan is een vitaal element in het werk van Claire Croizé en Etienne Guilloteau. Ze stonden eerder al individueel en als duo in het Kaaitheater met voorstellingen als Synopsis of a Battle (2013), Feu (2015) en EVOL (2016). Voor Mer- werken ze samen met het Pluto-ensemble o.l.v. Marnix De Cat, dat voornamelijk polyfonie vanuit de Renaissance en Barok zingt maar ook bruggen legt naar nieuwe muziek.
'Vijf keer sterven - Claire Croizé en Etienne Guilloteau zoeken uit hoe verlies en dood eruit zouden kunnen zien' - De Morgen
concept & choreography Claire Croizé, Etienne Guilloteau | danced by Claire Godsmark, Emmi Väisänen, Young Won Song, Mikko Hyvönen, Tarek Halaby | music Pluto-ensemble (Marnix De Cat) | singers Marnix De Cat, Kristen Witmer, Adriaan De Koster, Tore Denys, Harry van der Kamp | musical dramaturgy Marnix de Cat, Claire Croizé, Etienne Guilloteau | light design Hans Meijer | costume design Anne-Catherine Kunz | production ECCE | co-production Concertgebouw Brugge | in collaboration with STUK-House for Dance, Image & Sound, wpZimmer, workspacebrussels | support Provincie West-Vlaanderen
In onze Westerse cultuur wordt dood en sterven doorgaans bekeken vanuit angst en ontkenning. Tijdens Our Daily Death keren we de medaille om. We nodigen kunstenaars en wetenschappers uit die de dood beschouwen als deel van ons dagelijkse leven. Hoe kunnen we de symbolen en rituelen verbonden aan rouw herdenken, zodat ze meer in het leven staan? Zodat in de toekomst deze thema’s niet enkel aan bod komen in de periode in aanloop naar Allerheiligen en Allerzielen, maar elke dag?