Drugs kept me alive
Een overlever
De monoloog Drugs kept me alive draait rond een overlever. Hij verkent alle vluchtwegen, om de man met de zeis altijd een stap voor te zijn. Zijn snelheid is zijn beste wapen, zijn humor een sterk medicijn en zijn handlangers luisteren naar illustere namen uit de bovenwereld, zoals ecstasy, speed, cocaïne. Maar het ultieme genot, de overtreffende trap van extase komt in bereik wanneer de medicijnen van de bovenwereld worden geroerd met de medicijnen van de onderwereld.
In Drugs kept me alive schetst Jan Fabre een leven aan de rand van de afgrond. Hoe dichter bij de dood hoe meer pillen, poeders en drankjes het leven moeten schragen. Dat is de situatie waarin de figuur in dit stuk zich bevindt: hij heeft de dood in het aangezicht gezien en hij besluit te pokeren met de ziekte in zijn lijf.
De monoloog is geschreven voor Tony Rizzi, een rasperformer met wie Fabre ook samengewerkt heeft in The sound of one hand clapping, Glowing Icons, Da un altra faccia del tempo, Histoire des Larmes en Orgy of Tolerance.
Concept, direction, text Jan Fabre | performer Antony Rizzi | music Dimitri Brusselmans | Costumes Andrea Kraenzlin | Production Troubleyn / Jan Fabre vzw (Antwerpen) | Co‐production Maribor2012 (European cultural capital)