Springville
Half mens, half object
In Springville zijn we getuige van de constante metamorfose van een klein universum. Personages, half mens, half object, proberen er met elkaar en in elkaars nabijheid te functioneren. Hun spel met chaos, verwachting en verrassing ontroert. Gaandeweg verliezen zij hun vertrouwde aard en verandert de omgeving in een stil landschap dat wild groeit en zich ontpopt tot in de oneindigheid. Springville is een performance waarin het beeld primeert. Scenografie, kostumering, attributen en personages zijn nauw met elkaar verweven en lopen in elkaar over.
Miet Warlop: ‘Het statische zo door elkaar schudden dat er leven of beweging uit voortkomt is iets dat vaak in mijn werk terugkomt. Levenloze objecten met een zucht “reanimeren” of proberen een stoel op te voeden. Halsstarrig zoeken naar een nieuwe toedracht of opdracht voor objecten die zo vertrouwd geworden zijn dat hun mogelijkheden uitgeput lijken. Hun onderlinge, vooraf bepaalde verhoudingen door elkaar gooien zoals een natuurramp dat kan doen.
Dat kan je terugvinden in bepaalde foto’s van wijken waar een zware orkaan is voorbijgeraasd. De vernietiging blaast nieuw leven in alle objecten. Een nieuwe logica heerst over de omgeving. De onderlinge verhoudingen tussen de objecten zijn veranderd. Stoelen die in de tuin stonden, staan nu op het dak; een boom komt uit het raam en niet meer uit de grond; of een auto die rechtop tegen een muur staat. Zulke beelden hebben een eenvoudige en tegelijk onaardse schoonheid.
Springville is voor mij ook verwant met slapstick, Buster Keaton bijvoorbeeld. Vooral het spel met proporties, de onhandigheid, het onpraktische en de onwaarschijnlijke stunts spreken tot mijn verbeelding. Ik hou van de knipoog, het fysieke, en van reflexmatige reacties. En vooral van de fun die ook in de mislukking schuilgaat. Van zodra iets een plaats gevonden heeft in Springville, wordt het op zijn kop gezet of doorbroken. Het verhaal werkt zichzelf niet enkel bij terwijl je ernaar kijkt, de werkelijkheid zelf transformeert voortdurend.’
'Met Springville creëert Warlop een vinnig wonderland op de scène… een charmante ontdekkingsreis door een fantasievolle versie van de hedendaagse wereld. De spitante scènebeelden – esthetisch, grappig en ontroerend tegelijk – vertolken Warlops speelse zoektocht naar een creatietaal.' - Els Van Steenberghe in Knack (27 mei 2009)
Videoprogramma
- Proposition 3: Play the Life (20’)
- the making of Proposition 2: Reconstruction (20’)
- Sportband (40’)
- Striptease (45’)
SPRINGVILLE
concept Miet Warlop | design Miet Warlop, Sofie Durnez | with Seppe Baeyens, Sofie Durnez, Sumalin Gijsbrechts, Arend Pinoy, Laura Vanborm, Miet Warlop | outside eye Nicolas Provost | technique (creation) Bram Coeman, Akim Hassani, Hans Valke | technique (tour) Piet Depoortere, Bart Huybrechts | production We Love Productions | executive production Buda (Kortrijk), CAMPO (Ghent) | co-production Buda (Kortrijk), CAMPO (Ghent), Vooruit (Ghent), Workspace Brussels, Festival a/d Werf (Utrecht) | in association with Gessenerallee (Zurich) | supported by Vlaamse Gemeenschap, provincie West-Vlaanderen
STRIPTEASE (video)
by Miet Warlop | editing Kevin Meul | striptease Caroline | thanks to the guys | production CAMPO (Gent)
PLAY THE LIFE (video)
by Miet Warlop, assisted by Sofie Durnez | editing Nele Keukelier
SPORTBAND (video)
dedicated to / requiem for Jasper Warlop | concept and design Miet Warlop | music Benjamin Boutreur | with Filip Berte, Nele Keukelier, Senta Kochanek, Thomas Logghe, Hannelore Muyllaert, Erik Rottiers, Karin Tanghe, Lieven Van Pee, Peter Vandenbussche, Zeger Vandenbussche, Micha Vandendriessche, Sarah Vangeel, Kathleen Vervaet | outside eye Hilde D'haeyere | costumes Sofie Durnez, Valerie Leroy | scenography Karel Vanhoorn, Miet Warlop | production assistance Kelly Decock | production vzw Catamaran, in association with Vooruit (Ghent), TAZ (Ostend), Villanella (Antwerp), Vlaamse Gemeenschap