Lutz Förster

In Lutz Förster zet choreograaf Jérôme Bel Lutz Förster op het podium, danser bij het Tanztheater Wuppertal van Pina Bausch. Förster kijkt terug op zijn carrière als danser bij onder meer Pina Bausch, de José Limón Dance Company en Robert Wilson.
 
Het werk Lutz Förster (2009) maakt deel uit van de serie Véronique Doisneau (2004), Pichet Klunchun and myself (2005) en Cédric Andrieux (2009). Elke voorstelling is vernoemd naar de artiest die ze uitvoert. Het werk van deze performers is deel van verschillende tradities: klassiek ballet, klassieke Thaise dans, Amerikaanse moderne dans en het Duitse danstheater. Zij vertellen een persoonlijk verhaal over hun ervaringen met de belangrijke ontwikkelingen in de westerse of Aziatische danskunst.

Lutz Förster bevat onder meer fragmenten uit het werk van Pina Bausch (Kontakthof, 1980 - Ein Stück von Pina Bausch, Nelken, Ahnen, Für die Kinder von gestern, heute und morgen) en José Limón (The Moor’s Pavane).

Annette Embrechts over Lutz Förster in de Volkskrant:
'Op een leeg toneel weet Pina Bausch-danser Lutz Förster (56, lijkend op David Bowie) ruim een uur te boeien met ogenschijnlijk een vertellende dansbiografie vol persoonlijke verwijzingen naar de geschiedenis van de westerse moderne dans. Af en toe citeert hij een fijn stukje dans uit beroemde voorstellingen van Bausch, Robert Wilson of José Limón. Subtiele, swingende gebaren van handen, voeten en poses. Försters mengeling van geamuseerde spot (zoals in zijn ode aan een stoel), zijn lichtvoetige tred, zijn rustige aanwezigheid en het gemak waarmee hij de danshistorie bereist, maken deze solo tot een fraai icoon van het zelfbewustzijn van een danser...'

On Pina Bausch: 3/2, 22:00: Kaaitheater-dramaturge Marianne Van Kerkhoven praat met filmmaker Eric de Kuyper over het werk van Pina Bausch - in het Engels; vrije toegang.