Umuko

"Het is 28 jaar geleden dat ik verhuisde uit mijn geboorteland. 28 jaar dat ik in een nieuw land woon. 28 jaar dat ik mezelf elders wortel. Eerst Londen, daarna Parijs en nu Marseille. 28 jaar dat ik umuko niet vergeten ben, die boom die mijn kindertijd verlicht. Die boom die alleen weerklinkt in de moedertaal. Die felrode boom, aarderood, die me verbindt met wat begint, met wat verloren gaat en weer gevonden wordt, als ik terugkeer, met wat doorgaat..."

Dorothée Munyaneza verliet, maar keerde steeds onvermoeibaar terug naar haar moederland. Daar luisterde ze naar hen die het Rwanda van morgen maken, maar die desondanks de ‘gloednieuwe ouden’ - om de woorden van Kae Tempest te lenen – niet vergeten.

Munyaneza roept samen met vijf jonge kunstenaars umuko in herinnering, een felrode boom die diepgeworteld is in haar jeugdherinneringen aan Rwanda. Aan de voet van umuko - boom van genezers en voorouders, en bewaker van verhalen - vieren ze de creativiteit, durf en vrijheid van een nieuwe generatie. Het samenspel van lichamen, poëzie, zang en traditionele Inangamuziek verbindt de wereld van gisteren met die van morgen. Ze brengt de verhalen samen van deze kwetsbare, sterke, rebelse en flamboyante jonge mensen, die stralen met dezelfde glans als de vermiljoenkleurige bloemen van umuko.

• Choreografe, artistiek leider, auteur en muzikante Dorothée Munyaneza (°Kigali, 1982) ontwikkelt een vurig oeuvre. In haar grip op geheugen en lichaam, vertrekt ze vanuit de realiteit en draagt de stemmen van hen die tot zwijgen zijn gebracht met zich mee. Zo laat ze stiltes horen en onthult ze de littekens van de geschiedenis. Recent stond Munyaneza in Kaaitheater met Mailles, en Toi, Moi, Tituba.