Turning Point

'Waarom is er zoveel stigma verbonden aan dansen?'
een artikel van Michaël Bellon (BRUZZ, 23/06/2021)

Elke week pikt onze radar een artiest eruit die je aandacht verdient. Deze week stelt choreografe Nancy Naous, die zich tussen Parijs, Beiroet en Brussel beweegt, de vraag wat dans ons vertelt over de mensen en de wereld om ons heen.

4.120 kilometer - dat is de afstand tussen Beiroet en Parijs. De Libanese choreografe Nancy Naous heeft deze afstand verschillende malen afgelegd en heeft hem gekozen als naam voor haar dansgezelschap Cie 4120 CORPS. Nancy Naous studeerde theater en podiumkunsten in Beiroet, waar zij een van de eerste Libanese bewegingstheatercollectieven mee oprichtte. 4.120 kilometer verderop behaalde zij ook een diploma in “Études Corporelles” aan de Sorbonne Nouvelle in Parijs, waar zij nu met haar gezin woont.

"Maar ik heb beide steden nodig. Beiroet is de stad die mij voedt, waar ik iedereen ken en geen tijdsdruk voel. Maar het is ook de stad waar ik het gewicht van mijn geschiedenis en opvoeding voel, en waar ik me op openbare plekken bewust word van hoe anderen naar mijn lichaam kijken," vertrouwde ze MO* magazine in 2017 toe, ter gelegenheid van de Beiroet-editie van het Moussem Cities festival, waar ze haar performance en installatie The Third Circle: Variations presenteerde. Want als je bij die 4.120 kilometer 300 kilometer optelt, ben je in Brussel, waar Nancy Naous ook voet aan de grond heeft gekregen dankzij het nomadisch kunstencentrum Moussem en het Kaaitheater.

LATEN WE EROVER PRATEN.

Voor Nancy Naous is dans een middel om vragen over identiteit aan te pakken op sociaal, politiek, cultureel, religieus en psychologisch vlak. Met speciale aandacht voor de situatie in de Arabische wereld.

Voor The Third Circle: Variations interviewde zij islamitische intellectuelen, religieuze leiders en geleerden van de islamitische wet over hun visie op de plaats van de dans in de samenleving. De basis voor Turning Point, dat ze in het Kaaitheater presenteert, is opnieuw gebaseerd op gesprekken. Deze keer met dansers uit de Arabische wereld. "Ik heb hen gevraagd hoe ze met dansen zijn begonnen, wat de plaats van dans in hun land is en wat hun familie en de mensen om hen heen van hun beroep vinden."

Tijdens het proces stuitte Nancy Naous op veel onduidelijkheden. "Het woord dans roept vaak het beeld op van de verleidelijke danser of de vrouwelijke danseres, behalve wanneer het gaat om volksdans, die geacht wordt viriliteit en kracht uit te stralen. Ik richt me dus op de perceptie, de vooroordelen en de veronderstellingen die in onze regio over dans bestaan. Waarom zijn er zoveel vooroordelen, stereotypen, tegenstrijdigheden en vragen over onze discipline?"

Samen met Nadim Bahsoun en Ali Beidoun daagt Nancy Naous complexe vooroordelen over dans uit met subtiele bekkenbewegingen, zorgvuldig gekozen kostuums en live elektronische muziek.