HOW TO BE MANY?

Met de vraag How to be Many? landden de nieuwe artistiek en algemeen coördinatoren Agnes Quackels en Barbara Van Lindt in het Kaaitheater. Intussen zijn ze aan het werk, leren ze het huis kennen en onderzoeken hoe ze van het Kaaitheater een meerstemmig huis kunnen maken. In dit gesprek lichten ze alvast een tipje van de sluier.

In tandem

Agnes: Een jaar geleden besloten we allebei te stoppen op onze huidige job, zonder een nieuw plan in het vooruitzicht te hebben. We volgden elkaars werk al lang en hadden al heel wat gesprekken achter de rug over wat een kunstinstelling kan zijn. En toen kwam de mogelijkheid om die ideeën ook echt in werkelijkheid om te zetten.

Barbara: How to be Many? verenigt vragen die op dit moment in de samenleving en het kunstenveld leven: hoe kunnen we, vertrekkend vanuit de feitelijke diversiteit, ook inclusief worden? Hoe vertaalt zich dat in een manier van leidinggeven en artistieke keuzes maken?

Meerstemmige plannen

B: We zijn nog maar pas begonnen, en de plotse besparingen vragen om scherpe keuzes, waarbij we ook op zoek zijn naar evenwicht en gelijkwaardigheid.  De pijlers van onze oorspronkelijke plannen zijn daarbij richtinggevend. Vanuit de titel How to be Many? focussen we op continuïteit, een meer intensieve publiekswerking, het introduceren van open source programmering en cultiveren we de mentaliteit van een lerend instituut.

A: Met continuïteit willen we de verantwoordelijkheid van dit huis naar de artiesten en het veld toe bewaren. Je mag de ontwikkeling van het Vlaamse landschap van de afgelopen dertig jaar niet zomaar weggooien. Dat heeft mee bepaald hoe we vandaag naar podiumkunsten kijken, hoe we ze maken.

A: We zullen 20% van onze budgetten en ons programma in handen geven van anderen en dan vooral voor mensen en organisaties die doorgaans minder gerepresenteerd zijn. Dit idee van ‘open source’ leerden we kennen in Centre of Contemporary Arts in Glasgow, waar de organisatie (infrastuctuur, expertise en personeel) als toolbox aangeboden wordt om het programma van anderen te realiseren. De eerste gesprekken met Brusselse organisaties zijn al opgestart.

B: Naar ons publiek toe vertrekken we vanuit het concept ‘sense of entitlement’: wie voelt zich gerechtigd om te spreken? Hoe kunnen we ervoor zorgen dat meer mensen zich aangesproken voelen om een relatie aan te gaan met hedendaagse podiumkunsten? We onderschrijven Frie Leysens mantra ‘onderschat nooit uw publiek’ en voegen eraan toe: besef ook dat een potentieel publiek – vanwege de drempels die het ervaart –als het ware zichzélf kan onderschatten.

A: Onze modus operandi is die van een lerend instuut. Vanuit de wens om bij te dragen aan een toekomst die feministisch, intersectioneel en inclusief is, leren we van bestaande praktijken. Of het nu CCA Glasgow is, Zinnema hier in Brussel, het Zurichse Gessnerallee (een driekoppig vrouwelijk directieteam) of Primeira Vez van Portugese Teatro Nacional D. Maria II.

Leren uit ervaring

A: We nemen ook ervaringen mee die we in het verleden opdeden, doordat we op verschillende domeinen binnen de kunsten hebben gewerkt. Ik heb zelf in verschillende posities binnen de sector gewerkt, zoals in een productiebureau of als artistiek leider van een kunstencentrum. Wat ik meeneem is het inzicht in hoe kunst geproduceerd wordt: wat zijn de werkcondities van de kunstenaar?

B: Ik neem naar het Kaaitheater de ervaring mee dat er geen mede-eigenaarsschap is zonder mede-auteursschap. Als je wil dat een huis als het Kaaitheater gedragen wordt door verschillende mensen – zowel de kunstenaars als het publiek en de medewerkers – moet je hen ook mee laten schrijven aan het verhaal van het Kaaitheater.

foto © Catherine Lemblé
Agnes Quackels & Barbara Van Lindt in gesprek met Eva Decaesstecker (november 2019, Kaaitheater)