Tarab

Begeleid door de complexe ritmes van de virtuoze percussionist Mohammad Reza Mortazavi, belichamen zeven dansers duizenden jaren oude bewegingen. Deze dansen, grotendeels onbekend en op sommige plaatsen verboden, maken deel uit van het pre-islamitische West-Aziatische culturele erfgoed. Ze zijn onderworpen aan verschillende vormen van Europees-koloniale en islamitische vertaling, in de loop waarvan vrouwen ofwel werden gedevalueerd van primaire dansers tot geseksualiseerde oosterse entertainmentdansers, ofwel helemaal van de danspraktijk werden geweerd. 

Het woord ‘tarab’ beschrijft het moment van extase, waar lichaam en muziek zich verenigen en een poort openen naar betoverende sensualiteit. Tarab is het laatste deel van een trilogie die gebruik maakt van dans, performance, video, geluid en installatiekunst. De trilogie (Under Cover, Force Majeur, Tarab) streeft ernaar de zogenaamde notie van 'Oosterse vrouwen' te ontmaskeren als een projectie van westerse culturele vooroordelen, en wil een divers beeld herstellen; een echte feministische visie op de complexiteit van genderidentiteit in de islam.  

• عطش ATASH عطش is een gezelschap gevestigd in Wenen rond het werk van Ulduz Ahmadzadeh (choreografie, performance, artistieke co-regie) en Till Jasper Krappmann (scenografie, artistieke co-regie). Het gezelschap richt zich op projecten van uiteenlopende artistieke esthetiek met een feministische en politieke nadruk. عطش ATASH عطش wil de hedendaagse danstaal uitbreiden met een Midden-Oosters dansvocabulaire, de hegemonie van de door het Westen gedomineerde esthetiek doorbreken en richt zich specifiek op sociaal-politieke kwesties en culturele hiërarchieën.