Disfigure Study

In 1991 debuteerde de Amerikaanse danseres Meg Stuart als choreografe met Disfigure Study. Deze productie bevatte al meteen - tot in de titel - de elementen van de danstaal waarmee Stuart internationaal furore zou maken: het getormenteerde, verwrongen lichaam, geplaatst in een setting die heel nauw aanleunt bij beeldende kunst en performance.

'Ik weet niet vanwaar die interesse voor vervorming komt', zei Meg Stuart in een interview voor Klapstuk 2002. 'Ik was geboeid door het werk van Francis Bacon. Ik keek naar zijn schilderijen, zag hoe hij die lichamen uit elkaar trok en vroeg me af hoever ik daarin kon gaan. En dus probeerde ik zelf ook schetsen te maken, delen van het lichaam te tonen. Fragmenten. Zonder oriëntatie, een specifieke ruimte of een uitgebalanceerd licht.' 

'Ik wilde een ander lichaam tonen dan het gecentraliseerde lichaam dat je toen vaak in dans zag. Een lichaam dat betekenis wil oproepen zonder dat er betekenis is. Dat lichaam wilde ik afbreken en zwak of kwetsbaar maken. Maar niet alleen misvorming en ontbinding waren belangrijk. Ik wilde het lichaam afbreken om het zichzelf daarna weer te laten opbouwen. Ik toon een lichaam dat zich aanpast. Zoals je na een griepvirus ook weer sterker bent geworden.'

'Ik zocht vooral naar een taal om me in dans uit te drukken. Ik wilde niet langer het lichaam of jezelf als danser verbergen. Ik wilde geen verhalen op mijn lichaam kleven. Wel die verhalen tonen die het lichaam zelf te vertellen heeft. Verhalen die in het lichaam leven. En eigenlijk doe ik dat nog steeds. Alleen creëer ik nu meer situaties en context. In Disfigure Study definieerde het lichaam een probleem en moest het er zelf maar zien uit te geraken. Nu komen de antwoorden misschien wel van een ander medium als video en ben ik meer bezig met het laten insijpelen van die vragen bij het publiek. Maar de grondtoon is dezelfde gebleven. Vragen stellen en problemen formuleren.'

Disfigure Study was een productie van Klapstuk 91 (Leuven) en het begin van Meg Stuarts Belgische avontuur. Na deze productie richtte zij het gezelschap Damaged Goods op, waarmee ze zich drie jaar later in Brussel vestigde. Disfigure Study werd in 1996 hernomen. Op uitnodiging van Alain Platel, curator van Klapstuk#10, werd Disfigure Study in 2002 weer opgenomen met een nieuwe cast en een nieuwe live muzikale score.